Garbarze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Garbarze

część Jarosławia
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	jarosławski
Miasto	Jarosław
SIMC	0972230
Strefa numeracyjna	16
Kod pocztowy	37-500
Tablice rejestracyjne	RJA
Położenie na mapie Polski Garbarze
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Garbarze
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego Garbarze
Położenie na mapie Jarosławia Garbarze
50°01′29″N 22°42′28″E/50,024722 22,707778
Multimedia w Wikimedia Commons

Garbarze – zasańska część miasta Jarosławia^[1], w południowo-wschodniej Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim przy drodze wojewódzkiej nr 865. Garbarze wchodzą w skład dzielnicy I.

Garbarze graniczą z Szówskiem, Muniną i Sobiecinem, a ich skład wchodzą ulice: Garbarze, Boczna Garbarze, Sanowa (DW 865), Boczna Sanowa, Wspólna.

Garbarze należą do rzymskokatolickiej parafii św. Brata Alberta w Szówsku.

W 1580 roku z rozkazu właściciela miasta Jana Kostki, na Garbarze została przeniesiona drewniana cerkiew prawosławna pochodząca ze wzgórza św. Jana w Jarosławiu. Cerkiew ta istniała do 1630 roku, a w 1634 roku na jej miejscu zbudowano nową drewnianą cerkiew pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. W 1830 roku w Garbarzach było 223 grekokatolików. Przed wybuchem I wojny światowej cerkiew została tymczasowo rozebrana w celu dokonania konserwacji, ale podczas wojny armia carska przeznaczyła drewno cerkiewne na opał^[2].

• Łazy Kostkowskie
• Kruhel Pełkiński
• Kruhel Pawłosiowski

• Garbarze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 483 .
• Garbarze na mapie katastralnej Jarosławia z poł. XIX w.