George Elmer Bernarding – Wikipedia, wolna encyklopedia

George Elmer Bernarding
Arcybiskup
Kraj działania

Papua-Nowa Gwinea

Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1912
Carrick

Data śmierci

21 grudnia 1987

Wikariusz apostolski Mount Hagen
Okres sprawowania

1959–1966

Biskup/arcybiskup Mount Hagen
Okres sprawowania

1966–1987

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zgromadzenie Słowa Bożego

Prezbiterat

13 sierpnia 1939

Nominacja biskupia

19 grudnia 1959

Sakra biskupia

21 kwietnia 1960

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 kwietnia 1960

Konsekrator

John Joseph Wright

Współkonsekratorzy

Edward Peter McManaman, Lawrence Bernard Brennan Casey

George Elmer Bernarding SVD (ur. 15 lutego 1912 w Carrick, zm. 21 grudnia 1987) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, werbista, misjonarz; wikariusz apostolski, biskup i arcybiskup Mount Hagen.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

George Elmer Bernarding urodził się 15 lutego 1912 w Carrick w Pensylwanii, w Stanach Zjednoczonych. 13 sierpnia 1939 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Zgromadzenia Słowa Bożego.

19 grudnia 1959 papież Jan XXIII mianował go wikariuszem apostolskim Mount Hagen oraz biskupem tytularnym Belabitene. 21 kwietnia 1960 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa Pittsburgha Johna Josepha Wrighta. Współkonsekratorami byli biskup pomocniczy Erie Edward Peter McManaman oraz biskup pomocniczy Rochesteru Lawrence Bernard Brennan Casey.

Jako ojciec soborowy wziął udział w soborze watykańskim II. 15 listopada 1966 wikariat apostolski Mount Hagen został podniesiony do rangi diecezji. Tym samym bp Bernarding został biskupem Mount Hagen. 18 marca 1982 diecezja Mount Hagen została arcybiskupstwem, a bp Bernarding arcybiskupem metropolitą.

Ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego złożył dymisję i 7 marca 1987 przeszedł na emeryturę. Zmarł 21 grudnia 1987.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]