George Whitefield Chadwick – Wikipedia, wolna encyklopedia

George Whitefield Chadwick
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1854 ; Lowell
Pochodzenie	amerykańskie
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 1931 ; Boston
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent, pedagog
	Multimedia w Wikimedia Commons

George Whitefield Chadwick (ur. 13 listopada 1854 w Lowell w stanie Massachusetts, zm. 4 kwietnia 1931 w Bostonie)^[1]^[2] – amerykański kompozytor, dyrygent i pedagog.

Życiorys

Pochodził z uzdolnionej muzycznie rodziny, jego ojciec pracował w branży ubezpieczeniowej^[2]. W latach 1872–1876 studiował w New England Conservatory of Music w Bostonie^[2], gdzie uczył się teorii u Stephena A. Emery’ego^[1]. Od 1876 do 1877 roku uczył muzyki w Olivet College^[2]. W 1877 roku wbrew woli ojca wyjechał do Lipska^[2], gdzie pobierał naukę u Carla Reineckego i Salomona Jadassohna^[1]. Następnie od 1879 roku studiował u Josefa Rheinbergera w Monachium^[1]. Towarzyszył grupie amerykańskich plastyków w podróży do Francji, gdzie przypuszczalnie poznał Césara Francka^[1].

W 1880 roku powrócił do USA, gdzie pracował jako dyrygent, organista i nauczyciel muzyki^[1]^[2]. W gronie jego uczniów znaleźli się Horatio Parker, Arthur Whiting, Sidney Homer, Frederick Converse, Henry Kimball Hadley i Daniel Gregory Mason^[2]. Od 1882 roku wykładał w New England Conservatory of Music w Bostonie, a w 1897 roku został jego dyrektorem^[1]^[2]. Dyrygował Springfield Music Festival (1889–1899) i Worcester Music Festival (1898–1901)^[2].

Twórczość

Jubilee z Symphonic Sketches

W wykonaniu U.S. Marine Band.

Jeden z czołowych amerykańskich twórców końca XIX wieku^[2]. Zaliczany jest do tzw. klasyków bostońskich, wykształconych w Niemczech i kontynuujących europejskie tradycje muzyczne^[1], które łączył jednakże często z motywami typowo amerykańskimi^[2]. Napisał m.in. trzy symfonie (1882, 1885, 1894), suitę Symphonic Sketches (1908), Sinfoniettę (1904), uwertury koncertowe i poematy symfoniczne, 5 kwartetów smyczkowych, kwintet fortepianowy, utwory kameralne, pieśni, burleskę Tabasco (1894), dramat liryczny Judith (1901) i operę werystyczną The Padrone (1912)^[2]. Jest ponadto autorem pracy teoretycznej Harmony. A Course of Study (Boston 1897, wznow. 1975)^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 80. ISBN 83-224-0223-6.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 150. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

George Whitefield Chadwick – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
George Whitefield Chadwick – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej Choral Public Domain Library (ChoralWiki)

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 80. ISBN 83-224-0223-6.

[harvard-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 150. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]