Gerard Dou – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gerrit Dou
Ilustracja
Autoportret, ok. 1650
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1613
Lejda

Data i miejsce śmierci

9 lutego 1675
Lejda

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok

Stara kobieta czytająca Biblię (ok. 1630), Rijksmuseum Amsterdam
Martwa natura z chłopcem puszczającym bańki mydlane (1635-36), National Museum of Western Art Tokyo
Kobieta chora na puchlinę wodną (ok. 1663), Luwr Paryż

Gerard Dou znany również jako Gerrit Douw lub Dow (ur. 7 kwietnia 1613 w Lejdzie, zm. 9 lutego 1675 tamże) – holenderski malarz barokowy, uczeń Rembrandta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego nauczycielem byli początkowo ojciec witrażysta i malarz szkła Pieter Couwenhorn. W wieku 15. lat trafił do pracowni młodego Rembrandta, gdzie kontynuował naukę przez kolejne trzy lata. W 1632 rozpoczął samodzielną działalność i szybko zaczął odnosić sukcesy. Był cenionym i szanowanym malarzem, wśród jego uczniów byli m.in. Gabriël Metsu (16291667), Frans van Mieris Starszy (16351681), Carel de Moor (16551738) i Godfried Schalcken (16431706)[1].

Malował przede wszystkim sceny rodzajowe z życia codziennego warstw średnich, były to niewielkie formy odznaczające się bogactwem szczegółów. Artysta był mistrzem światłocienia, którego nauczył się zapewne od Rembrandta, jego prace cechują ciemne barwy z jasnymi efektami i wygładzona faktura[2].

Miał obsesję na punkcie porządku i czystości. W maniakalny sposób starał się utrzymać czystość w swojej pracowni, w związku z czym mogła ją odwiedzać tylko bardzo niewielka liczba osób. Przybory malarskie utrzymywał w nieskazitelnej czystości. Sama tylko obawa, że w atelier może znajdować się kurz unoszący się w powietrzu, kazała mu przerywać pracę, często na całe dnie[3].

W zbiorach muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie znajdują się trzy obrazy Dou: Portret matki Rembrandta, Portret męski i Portret kobiecy.

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Art Renewal Center. [dostęp 2009-01-19]. (ang.).
  2. Internautica.pl. [dostęp 2009-01-19]. (pol.).
  3. Stefano Zuffi: Rembrandt. Warszawa: HPS, 2006, s. 27. ISBN 83-60529-02-7.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wendy Beckett, 1000 arcydzieł, Ewa Gorządek (tłum.), Warszawa: Arkady, 2001, ISBN 83-213-4218-3, OCLC 749354342.
  • Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: WAiF; Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-221-0686-6
  • Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007, ISBN 978-3-8331-2131-9
  • Stefano Zuffi, Wielki słownik malarzy, t. 2, Warszawa: HPS, 2006, ISBN 83-60688-16-8

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]