Gilbert Houngbo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gilbert Houngbo
ilustracja
Data urodzenia

4 lutego 1961

Premier Togo
Okres

od 8 września 2008
do 23 lipca 2012

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Poprzednik

Komlan Mally

Następca

Kwesi Ahoomey-Zunu

Dyrektor generalny Międzynarodowej Organizacji Pracy
Okres

od 1 października 2022

Poprzednik

Guy Ryder

Multimedia w Wikimedia Commons

Gilbert Fossoun Houngbo (ur. 4 lutego 1961) – togijski polityk, premier Togo od 8 września 2008 do 23 lipca 2012, od 1 października 2022 dyrektor generalny Międzynarodowej Organizacji Pracy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Gilbert Houngbo w 1983 ukończył administrację na Université de Lomé, w 1986 studia podyplomowe (diplôme d'études superieures spécialisées, DESS) z zakresu księgowości i finansów na Université du Québec à Trois-Rivières w Kanadzie. Został również członkiem Canadian Institute of Chartered Accountants[1][2].

Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w firmach w sektorze prywatnym, m.in. w Price Waterhouse Canada. Następnie objął funkcję dyrektora finansów i administracji Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP). W 2003 został szefem kadr UNDP w Nowym Jorku. 29 grudnia 2005 został mianowany przez Kofiego Annana asystentem sekretarza generalnego ONZ oraz dyrektorem Regionalnego Biura UNDP ds. Afryki[1].

7 września 2008 został mianowany przez prezydenta Faure Gnassingbé nowym szefem rządu po tym, jak dwa dni wcześniej z urzędu ustąpił premier Komlan Mally. Fakt ten ogłoszony został dekretem, odczytanym w państwowej telewizji. 8 września 2008 został zaprzysiężony na stanowisku premiera. Ponieważ był stosunkowo mało znaną postacią na krajowej scenie politycznej, jego nominacja na stanowisko szefa rządu stanowiła swego rodzaju niespodziankę[3].

11 września 2008 udał się w podróż do siedziby ONZ w Nowym Jorku, gdzie spotkał się sekretarzem generalnym organizacji, Ban Ki-moonem[4]. Nowy rząd został zaprzysiężony 15 września 2008, w jego skład weszło 27 ministrów[5]. 16 września 2008 premier zaprezentował program swojego gabinetu w Zgromadzeniu Narodowym. W głosowaniu nad wotum zaufania rząd zyskał poparcie 50 z 81 deputowanych[6].

5 maja 2010, dwa dni po zaprzysiężeniu prezydenta Gnassingbé na drugą kadencję złożył na jego ręce dymisję. Prezydent 7 maja 2010 powierzył mu ponownie misję utworzenia gabinetu[7]. Rozpoczęto wówczas rozmowy na temat stworzenia koalicyjnego rządu wspólnie z opozycją. Do rozmów przystąpił przewodniczący Unii Sił Zmiany (UFC) Gilchrist Olympio. Oznaczało to zwrot w polityce partii, która jak dotąd ostro krytykowała rządzącą partię i prezydenta, a także wykluczała możliwość uczestnictwa w rządzie. 27 maja 2010 ogłoszono podpisanie porozumienia. Porozumienie zakładało wejście 7 ministrów z UFC do "rządu narodowej odbudowy" oraz reformę prawa wyborczego. Reforma miała obejmować zmianę granic okręgów wyborczych, sporządzenie nowego spisu ludności i aktualizację listy wyborców. Na czele specjalnego komitetu nadzorującego wdrażanie reformy stanął Olympio[8]. Nowy rząd premiera Houngbo został zaprzysiężony 28 maja 2010. Składał się z 31 ministrów, w tym zgodnie z umową 7 z opozycyjnej UFC (uzyskała m.in. stanowisko ministra spraw zagranicznych)[9][10].

11 lipca 2012 premier Houngbo nieoczekiwanie ogłosił rezygnację ze stanowiska szefa rządu, nie podając do publicznej wiadomości powodu swojej decyzji. Złożenie dymisji nastąpiło kilka miesięcy przed zaplanowanymi na październik wyborami parlamentarnymi[11][12]. 23 lipca 2012 stanowisko premiera objął Kwesi Ahoomey-Zunu[13].

25 marca 2022 został wybrany na następcę Guya Rydera na stanowisku dyrektora generalnego Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP). Jego kadencja rozpoczęła się 1 października 2022[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Annan Appoints Gilbert Houngbo of Togo Head of UNDP'S Africa Bureau. 29 grudnia 2005. [dostęp 2010-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-04)]. (ang.).
  2. ↑ La composition du Gouvernement - Gilbert Fossoun HOUNGBO, Prime Minister. Presidency of Togo. [dostęp 2010-02-08]. (ang.).
  3. ↑ Togo appoints new prime minister. France24, 8 września 2008. [dostęp 2010-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-12)]. (ang.).
  4. ↑ Gilbert Fossoun Houngbo fait ses adieux au Pnud. Republique Togolaise, 12 września 2008. [dostęp 2010-02-08]. (fr.).
  5. ↑ L’équipe autour de Gilbert Fossoun Houngbo. Republique Togolaise, 15 września 2008. [dostęp 2010-02-08]. (fr.).
  6. ↑ Gilbert Fossoun Houngbo préconise une nouvelle politique de l’emploi. Republique Togolaise, 18 września 2008. [dostęp 2010-02-08]. (fr.).
  7. ↑ Togo's PM re-appointed. News24, 7 maja 2010. [dostęp 2011-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  8. ↑ Olympio annonce un accord. Republique Togolaise, 27 maja 2010. [dostęp 2010-06-29]. (fr.).
  9. ↑ Togo opposition leader joins gov't, angers supporters. Reuters, 28 maja 2010. [dostęp 2010-06-29]. (ang.).
  10. ↑ Divorce consommé entre Fabre et Olympio. Republique Togolaise, 28 maja 2010. [dostęp 2010-06-29]. (fr.).
  11. ↑ Togo PM and government resign, no reason given. Reuters, 12 lipca 2012. [dostęp 2012-09-01]. (ang.).
  12. ↑ Togo's Government Resigns Ahead of Elections. voanews.com, 13 lipca 2012. [dostęp 2012-09-01]. (ang.).
  13. ↑ Politique : Kwesi Séléagodji Ahoomey-Zunu devant l’Assemblée nationale jeudi. savoirnews.ne, 1 sierpnia 2012. [dostęp 2012-09-01]. (fr.).
  14. ↑ New Director-General of the International Labour Organization elected, [w:] Międzynarodowa Organizacja Pracy [online], www.ilo.org, 25 marca 2022 [dostęp 2024-03-05] (ang.).
Premierzy Togo
Togo, terytorium francuskie 1956–1960
Togo, niepodległe od 1960

Togo

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gilbert_Houngbo&oldid=73059451”