Glinik Mariampolski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Glinik Mariampolski
część miasta Gorlic
Ilustracja
Rafineria Glimar
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

gorlicki

Miasto

Gorlice

W granicach Gorlic

5 października 1954[1]

SIMC

0959949

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Glinik Mariampolski”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Glinik Mariampolski”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Glinik Mariampolski”
Położenie na mapie Gorlic
Mapa konturowa Gorlic, u góry znajduje się punkt z opisem „Glinik Mariampolski”
Ziemia49°41′03″N 21°10′02″E/49,684167 21,167222

Glinik Mariampolski – dawniej (do 1954) samodzielna wieś, obecnie nieformalna dzielnica w północnej części Gorlic.

Wieś znana była już jako Glinik w średniowieczu. Przełomowym momentem w jej historii było otwarcie na jej obszarze rafinerii ropy naftowej (jednej z trzech największych w Galicji[2]) i zakładu narzędziowo-naprawczego przez Kanadyjczyka Williama Garveya i Austriaka Johna Simeona Bergheima. Miejscowość stała się przemysłowym przedmieściem.
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 142 budynkach w Gliniku Maryampolskim na obszarze 274 hektarów mieszkało 966 osób, w większości byli polskojęzycznymi katolikami, ale też 26 było żydami, 7 ewangelikami, 67 posługiwało się językiem niemieckim (w tym jidisz), a 38 innymi językami[3]. Według polskiego spisu z 1921 liczba mieszkańców wynosiła już 1658[4]. W tym roku powstał robotniczy klub sportowy, obecnie Glinik Gorlice. W 1934 powstała gmina Glinik Mariampolski. Włączenie do miasta miało miejsce w 1954 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]