Dubienka (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina wiejska | |||||||
| |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Powiat | |||||||
TERC | 6003052 | ||||||
Siedziba | |||||||
Wójt | Krystyna Deniusz-Rosiak | ||||||
Powierzchnia | 96,26 km² | ||||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||||||
• gęstość | 25,8 os./km² | ||||||
Nr kierunkowy | 82 | ||||||
Tablice rejestracyjne | LCH | ||||||
Adres urzędu: ul. 3 Maja 622-145 Dubienka | |||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie województwa | |||||||
51°03′00″N 23°53′00″E/51,050000 23,883333 | |||||||
Strona internetowa | |||||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Dubienka – gmina wiejska w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim.
Siedziba gminy to Dubienka.
Według danych z 30 czerwca 2013[4] gminę zamieszkiwało 2510 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku[5] gminę zamieszkiwało 2428 osób.
Według danych z 31 grudnia 2019 roku[6] gminę zamieszkiwało 2315 osób.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Gmina Dubienka o zasięgu zbliżonym do dzisiejszego powstała pod okupacją hitlerowską w 1939 roku[7] w Kreishauptmannschaft Hrubieszów (w powiecie hrubieszowskim) z obszaru pozbawionej praw miejskich Dubienki oraz 13 miejscowości wyłączonych z gminy Białopole w tymże powiecie (Janostrów, Jasienica, Józefów, Kajetanówka, Krynica, Mateuszowo, Nowo-Kajetanówka, Rogatka, Skryhiczyn, Stanisławówka, Starosiele, Tursko i Uhańka)[8].
W sierpniu 1944 uchylono podział administracyjny wprowadzony przez okupanta[9], przez co Dubienka tymczasowo odzyskała status miasta (posiadała taki jeszcze 28 czerwca 1946, licząc 4.096 mieszk.) a pozostałe wsie powróciły do gminy Białopole[10]. Późniejsze publikacje (od 1947) Dubienki jako miasta już nie wymieniają; pojawia się też ponownie gmina Dubienka w powiecie hrubieszowskim[7][11] (a więc w praktyce powrócono do stanu wprowadzonego przez hitlerowców).
Jednostkę zniesiono jesienią 1954 roku w związku ze zlikwidowaniem gmin i wprowadzeniu gromad. Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[12] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[13], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[14][15].
Gromada Dubienka przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[16]. 1 stycznia 1973 w powiecie hrubieszowskim reaktywowano gminę Dubienka w obecnych granicach[17].
W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie chełmskim.
Struktura powierzchni
[edytuj | edytuj kod]Według danych z roku 2002[18] gmina Dubienka ma obszar 96,26 km², w tym:
- użytki rolne: 66%
- użytki leśne: 20%
Gmina stanowi 5,41% powierzchni powiatu.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Dane z 30 czerwca 2013[4]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 2510 | 100 | 1266 | 50,4 | 1244 | 49,6 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 26,1 | 13,2 | 12,9 |
- Piramida wieku mieszkańców gminy Dubienka w 2014 roku[1].
Sołectwa
[edytuj | edytuj kod]Brzozowiec, Dubienka, Holendry, Janostrów, Jasienica, Józefów, Kajetanówka, Krynica, Nowokajetanówka, Radziejów, Rogatka, Siedliszcze, Skryhiczyn, Stanisławówka, Starosiele, Tuchanie, Uchańka, Zagórnik[2].
- Wsie bez statusu sołectwa
- Lipniki, Mateuszowo, Poduchańka, Rudka,
Wykaz miejscowości podstawowych w administracji gminy
[edytuj | edytuj kod]Dane wg TERYT[19]
- 0103361 Lipniki kolonia
- 0103148 Poduchańka kolonia
- 0103332 Tuchanie kolonia
- 0103326 Rudka osada leśna
- 0103125 Brzozowiec wieś
- 0103131 Dubienka wieś
- 0103154 Holendry wieś
- 0103160 Janostrów wieś
- 0103177 Jasienica wieś
- 0103183 Józefów wieś
- 0103208 Kajetanówka wieś
- 0103214 Krynica wieś
- 0103220 Mateuszowo wieś
- 0103237 Nowokajetanówka wieś
- 0103243 Radziejów wieś
- 0103250 Rogatka wieś
- 0103266 Siedliszcze wieś
- 0103289 Skryhiczyn wieś
- 0103295 Stanisławówka wieś
- 0103303 Starosiele wieś
- 0103349 Uchańka wieś
- 0103355 Zagórnik wieś
Sąsiednie gminy
[edytuj | edytuj kod]Białopole, Dorohusk, Horodło, Żmudź. Gmina sąsiaduje z Ukrainą.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gmina Dubienka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-14] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ a b Strona gminy, sołectwa
- ↑ a b Urząd Statystyczny w Lublinie
- ↑ a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Gmina Dubienka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-19] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Gmina Dubienka (lubelskie) » mapy, nieruchomości, GUS, noclegi, szkoły, regon, kody pocztowe, wynagrodzenie, bezrobocie, zarobki, edukacja, tabele, demografia, statystyki, urzędy [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-02] (pol.).
- ↑ a b Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Dz.U. z 1944 r. Nr 2, poz. 8
- ↑ GUS (1947). Powszechny Sumaryczny Spis Ludności z dn. 14 II 1946 r., Warszawa: GUS
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
- ↑ Uchwała Nr XXI/92/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie lubelskim
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Przeglądanie TERYT (Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-01-11].