Gnejusz Maliusz Maksymus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gnejusz Maliusz Maksymus
Konsul rzymski wraz z Publiuszem Rutiliusem Rufusem
Okres

od 105 p.n.e.
do 106 p.n.e.

Gnejusz Maliusz Maksymus (łac. Gnaeus Mallius Maximus) – rzymski polityk, który dowodził armią konsularną w przegranej przez Rzymian bitwie pod Arausio w 105 p.n.e.

Homo novus (Cyceron Pro Plancio 12[1]), który rozpoczął swoją polityczną karierę od pretury roku 108 p.n.e.[2], po czym w wyborach na konsula roku 105 p.n.e. pokonał Kwintusa Katulusa (Cyceron Pro Murena 36[3]). Dowodził jedną z armii rzymskich w bitwie z Cymbrami i Teutonami pod Arausio, podczas której w wyniku braku porozumienia z namiestnikiem w randze prokonsula Kwintusem Serwiliuszem Cepionem, Rzymianie ponieśli jedną z największych klęsk w historii (Kasjusz Dion Historia rzymska XXVII.90-94[4]; Liwiusz Ab Urbe Condita – fragmenty utraconych dzieł LXVII[5]).

Prawdopodobnie w wyniku działań trybuna ludowego Apulejusza Saturninusa w 103 p.n.e. skazany na wygnanie[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cicero: Pro Plancio. [w:] Latin Texts in Translation [on-line]. perseus.uchicago.edu. [dostęp 2013-08-26]. (ang.).
  2. T.R.S. Broughton: The Magistrates of the Roman Republic Vol.I. Nowy Jork: The American Philological Association, 1951, s. 549.
  3. Cicero: Pro Murena. [w:] Latin Texts in Translation [on-line]. perseus.uchicago.edu. [dostęp 2013-08-26]. (ang.).
  4. Dio Cassius: Roman History. Translated by Earnest Cary (vol. II). Cambridge Mass., Londyn: Harvard University Press, William Heinemann Ltd., 1914, s. 445-447, seria: Loeb Classical Library 37. ISBN 978-0-674-99041-8.
  5. The History of Rome by Titus Livius. Translated from the Original with Notes and Illustrations by G.Baker. Nowy Jork: 1828, s. 318.
  6. T.R.S. Broughton: The Magistrates of the Roman Republic Vol.I. s. 563.