Gniechowice (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gniechowice
gmina wiejska
1946-1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

wrocławskie

Powiat

wrocławski

Siedziba

Gniechowice

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

22

brak współrzędnych

Gniechowice – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954[2] w woj. wrocławskim (dzisiejsze woj. dolnośląskie). Siedzibą władz gminy były Gniechowice.

Gmina Gniechowice powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. II okręg administracyjny – Dolny Śląsk). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu wrocławskiego – weszła w skład nowo utworzonego woj. wrocławskiego[3][4].

Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 22 gromad: Bąki, Bielany Wrocławskie, Chrzanów, Cieszyce, Domasław, Gniechowice, Górzyce, Kobierzyce, Królikowice, Krzyształowice, Księginice, Małuszów, Olbrachtowice, Owsianka, Pustków Żurowski, Siedlakowice, Solna, Tyniec Mały, Wierzbica, Wierzbice, Zachowice i Żerniki Małe[5]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[7]; część jej dawnego obszaru weszła w skład nowej gminy Kobierzyce.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1946 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. wrocławskiego
  2. Do 28 września 1954
  3. Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
  4. Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
  5. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  6. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  7. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312