Gołoszyjnik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gołoszyjnik
Gymnoderus foetidus[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Samiec
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

bławatnikowate

Podrodzina

bławatniki

Plemię

Cotingini

Rodzaj

Gymnoderus[2]
E. Geoffroy Saint-Hilaire, 1809

Gatunek

gołoszyjnik

Synonimy
  • [Gracula] foetida Linnaeus, 1758[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Gołoszyjnik[5], kruczyniec nagoszyi[6], pombo (Gymnoderus foetidus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bławatnikowatych (Cotingidae).

Rysunek głowy samca
Systematyka
Jest jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju Gymnoderus[5][7]. Nie wyróżnia się podgatunków[3][7].
Wygląd
Długość ciała 30–34 cm. Charakteryzuje się małą głową i długim ogonem. Samiec czarny ze srebrnoszarym wierzchem skrzydeł i nagą, niebieską skórą na szyi.
Zasięg, środowisko
Amazonia oraz górna część dorzecza Orinoko[3]. Pospolity na nizinach, głównie na obrzeżach lasów w pobliżu wody. Spotykany do 700 m n.p.m.[4]
Zachowanie
Zazwyczaj zobaczyć go można w luźnych grupach, często lata na dużej wysokości. Przeważnie milczy.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje gołoszyjnika za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[4].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gymnoderus foetidus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Gymnoderus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  3. a b c Bare-necked Fruitcrow (Gymnoderus foetidus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)]. (ang.).
  4. a b c Gymnoderus foetidus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Cotingini Bonaparte, 1849 (1822) (wersja: 2020-03-09). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-08].
  6. P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40, zeszyt specjalny, 1999. 
  7. a b F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Cotingas, manakins, tityras, becards. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-05]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]