French
DeutschGodlewo-Gudosze – Wikipedia, wolna encyklopedia
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna | 86 |
| Kod pocztowy | 07-324[4] |
| Tablice rejestracyjne | WOR |
| SIMC | 0407635[5] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie gminy Szulborze Wielkie  | |
 52°45′37″N 22°17′08″E/52,760278 22,285556[1] | |
Godlewo-Gudosze – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Szulborze Wielkie[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Do 2008 we wsi funkcjonowała szkoła podstawowa, która została zamknięta z powodu małej ilości uczęszczającychdo niej uczniów (w roku szkolnym 2007/2008 uczęszczało zaledwie około 30).
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Szulborzu Wielkim[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Godlewo,
- Godlewo Wielkie, Godlewo-Baćki, Godlewo-Gorzejewo, Godlewo-Kolonia, Godlewo-Mierniki, Godlewo-Milewek, Godlewo-Piętaki, Godlewo-Warsze, Godlewo-Łuby
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34183
- ↑ Wieś Godlewo-Gudosze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-11-28], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-10-26].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 316 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Godlewo (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 644.
