Golice (województwo łódzkie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Golice

wieś
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	poddębicki
Gmina	Poddębice
Strefa numeracyjna	43
Kod pocztowy	99-200[2]
Tablice rejestracyjne	EPD
SIMC	0710523
Położenie na mapie Polski Golice
Położenie na mapie województwa łódzkiego Golice
Położenie na mapie powiatu poddębickiego Golice
Położenie na mapie gminy Poddębice Golice
51°55′22″N 19°00′23″E/51,922778 19,006389[1]

Golice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. Wieś położona jest w odległości 5 km na północ od Poddębic.

Wieś pojawia się w dokumentach po raz pierwszy w 1391 r. jako własność Bogusława i Bolesty, prawdopodobnie z rodu Jastrzębców lub łęczyckich Sulimczyków. Przez cały czas pozostawała w rękach prywatnych rodziny Golickich, choć w 2 połowie XVI w. miał tu swój dział Mikołaj Bratkowski. Zachował się XIX-wieczny murowany dwór, stojący w dużym parku. Ponadto jest tu relikt siedziby obronnej w postaci wyniosłego, stromego kopca o średnicy ok. 25 m i wysokości ok. 4 m położony ok. 300 m na południe od dworu. Obiekt ten powstał z inicjatywy prywatnych fundatorów w XIII-XIV w. Badania przeprowadzone w 1985 r. pod kierunkiem Leszka Kajzera z Łodzi wykazały, że ta siedziba na kopcu użytkowana była co najmniej dwa razy i ostatecznie zniszczona została pod koniec XIII lub na początku XIV w.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

• Golice, Golice-Kolonia

• B. Głowacka-Fronckiewicz, Założenia obronne w Golicach, [w:[ "Na sieradzkich szlakach" nr1/III 1987, s.13-14.