Grabówka Ukazowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna | 15 |
Kod pocztowy | 23-235[4] |
Tablice rejestracyjne | LKR |
SIMC | 0786319[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego | |
Położenie na mapie gminy Annopol | |
50°56′49″N 21°55′49″E/50,946944 21,930278[1] |
Grabówka Ukazowa – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Annopol[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Annopol[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 137 mieszkańców[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 37710
- ↑ Wieś Grabówka Ukazowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-14] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-14] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 333 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Annopol. Urząd Gminy Annopol. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Grabówka 1(6), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 779 .