Granat Typ 97 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Przeznaczenie | |
Dane techniczne | |
Wysokość | 102 mm |
Średnica | 51 mm |
Masa | 544 g |
Materiał wybuchowy | Trotyl (62 g) |
Opóźnienie | 4–5 s |
Promień rażenia | 50 m |
Użytkownicy | |
Japonia |
Granat Typ 97 – japoński ręczny granat odłamkowy, używany przez Cesarską Armię Japońską oraz Piechotę Morską Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej podczas II wojny chińsko-japońskiej i II wojny światowej.
Typ 97 był rozwinięciem uniwersalnego granatu Typ 91, który mógł być wykorzystywany zarówno jako granat ręczny lub nasadkowy bądź wystrzeliwany z granatników Typ 10 oraz Typ 89. Oba granaty posiadały zbliżoną konstrukcję, a podstawową różnicą między nimi było krótsze opóźnienie wybuchu granatu Typ 97, trwające od 4 do 5 sekund. W odróżnieniu od poprzednika Typ 97 wykorzystywany był wyłącznie jako granat ręczny.
Korpus granatu wykonany był z żelaza, a stosowanym w nim materiałem wybuchowym był trotyl.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Typ 97
- Japoński żołnierz wyciąga zawleczkę granatu Typ 97
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Type 97 Fragmentation Grenade. Inert-Ord.net. [dostęp 2010-06-14]. (ang.).