Grand Prix Włoch 1951 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grand Prix Włoch 1951
XXII Gran Premio d'Italia
7. wyścig z 8 w sezonie
14. Grand Prix Formuły 1
Tor Autodromo Nazionale di Monza
Włochy Autodromo Nazionale di Monza
Data

16 września 1951

Trasa
Liczba okrążeń

80

Długość okrążenia

6,300 km

Dystans

504,000 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

26 kierowców

Zakwalifikowało się

24 kierowców

Ukończyło wyścig

9 kierowców

Wyniki
Pole position

Juan Manuel Fangio
(1:53,2, Alfa Romeo)

Zwycięzca

Alberto Ascari
(2:42:39,3, Ferrari)

Najszybsze
okrążenie

Giuseppe Farina
(1:56,5, Alfa Romeo)

7. Grand Prix w sezonie 1951
Poprzednie

Grand Prix Niemiec

Następne

Grand Prix Hiszpanii

Grand Prix Włoch
1950 1951 1952

Grand Prix Włoch 1951 (oryg. Gran Premio d'Italia) – 7. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1951, która odbyła się 16 września 1951 po raz drugi na torze Autodromo Nazionale Monza.

22. Grand Prix Włoch, drugie zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Lista startowa

[edytuj | edytuj kod]

Na niebieskim tle kierowcy, który wycofali się przed treningiem.

Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony
2 Włochy Alberto Ascari Ferrari Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
4 Włochy Luigi Villoresi Ferrari Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
6 Argentyna José Froilán González Ferrari Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
8 Włochy Piero Taruffi Ferrari Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
10 Włochy Gianni Marzotto Ferrari Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
12 Brazylia Chico Landi Francisco Landi (prywatnie) Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
14 Szwajcaria Rudi Fischer Ecurie Espadon Ferrari 212 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
16 Wielka Brytania Peter Whitehead Peter Whitehead (prywatnie) Ferrari 125 Ferrari 125 F1 1.5L V12 P
18 Louis Rosier Ecurie Rosier Talbot-Lago T26C-DA Talbot 23CV 4.5L 6C D
20 Monako Louis Chiron Ecurie Rosier Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5L 6C D
22 Pierre Levegh Pierre Levegh (prywatnie) Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5L 6C D
24 Yves Giraud-Cabantous Yves Giraud-Cabantous (prywatnie) Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5L 6C D
26 Belgia Johnny Claes Ecurie Belge Talbot-Lago T26C-DA Talbot 23CV 4.5L 6C D
28 Belgia Jacques Swaters Ecurie Belgique Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5L 6C D
30 Wielka Brytania Reg Parnell BRM BRM P15 BRM 15 1.5L V16 D
32 Wielka Brytania Ken Richardson[a] BRM BRM P15 BRM 15 1.5L V16 D
34 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo Alfa Romeo 159 Alfa Romeo 1.5L 8C P
36 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried[b] Alfa Romeo Alfa Romeo 159 Alfa Romeo 1.5L 8C P
38 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo Alfa Romeo 159 Alfa Romeo 1.5L 8C P
40 Włochy Felice Bonetto Alfa Romeo Alfa Romeo 159 Alfa Romeo 1.5L 8C P
44 Włochy Franco Rol O.S.C.A. OSCA 4500G O.S.C.A. 4.5L V12 P
46 Robert Manzon Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Simca-Gordini 15C 1.5L 4C E
48 André Simon Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Simca-Gordini 15C 1.5L 4C E
50 Maurice Trintignant
Jean Behra[c] 		Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Simca-Gordini 15C 1.5L 4C E
Źródła: [1][2][3]
Uwagi
  1. ↑ Numerem 32 miał pojechać Hans Stuck, lecz finalnie nie pojechał w kwalifikacjach ani podczas wyścigu.
  2. ↑ Numerem 36 miał pojechać Consalvo Sanesi, lecz na skutek kontuzji zastąpił go Emmanuel de Graffenried.
  3. ↑ Maurice Trintignant pojechał w kwalifikacjach, lecz na skutek choroby w wyścigu potajemnie zastąpił go Jean Behra.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: racing-reference.info[4]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata
1 38 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo P 1:53,2 - -
2 34 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo P 1:53,9 +0,7 +0,7
3 2 Włochy Alberto Ascari Ferrari P 1:55,1 +1,2 +1,9
4 6 Argentyna José Froilán González Ferrari P 1:55,9 +0,8 +2,7
5 4 Włochy Luigi Villoresi Ferrari P 1:57,9 +2,0 +4,7
6 8 Włochy Piero Taruffi Ferrari P 1:58,2 +0,3 +5,0
7 40 Włochy Felice Bonetto Alfa Romeo P 1:58,3 +0,1 +5,1
8 30 Wielka Brytania Reg Parnell BRM D 2:02,2 +3,9 +9,0
9 36 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Alfa Romeo P 2:05,2 +3,0 +12,0
10 32 Wielka Brytania Ken Richardson BRM D 2:05,6 +0,4 +12,4
11 48 André Simon Simca-Gordini E 2:08,0 +2,4 +14,8
12 50 Maurice Trintignant Simca-Gordini E 2:08,9 +0,9 +15,7
13 46 Robert Manzon Simca-Gordini E 2:09,0 +0,1 +15,8
14 24 Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago D 2:09,3 +0,3 +16,1
15 18 Louis Rosier Talbot-Lago D 2:10,8 +1,5 +17,6
16 12 Brazylia Chico Landi Ferrari P 2:11,2 +0,4 +18,0
17 20 Monako Louis Chiron Talbot-Lago D 2:12,1 +0,9 +18,9
18 44 Włochy Franco Rol O.S.C.A. P 2:13,4 +1,3 +20,2
19 16 Wielka Brytania Peter Whitehead Ferrari P 2:16,2 +2,8 +23,0
20 22 Pierre Levegh Talbot-Lago D 2:16,5 +0,3 +23,3
21 26 Belgia Johnny Claes Talbot-Lago D 2:18,6 +2,1 +25,4
22 28 Belgia Jacques Swaters Talbot-Lago D 2:18,8 +0,2 +25,6
23 32 Hans Stuck BRM D brak czasu
24 14 Szwajcaria Rudi Fischer Ferrari P brak czasu
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata

Wyścig

[edytuj | edytuj kod]

Źródła: [5][6]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
1 Awans 2 2 Włochy Alberto Ascari Ferrari P 80 2h42m39,3
2 Awans 2 6 Argentyna José Froilán González Ferrari P 80 +0:44,6
3 Awans 4 40 Włochy Felice Bonetto
Włochy Giuseppe Farina 		Alfa Romeo P 29
50 		+1 okr. [a]
4 Awans 1 4 Włochy Luigi Villoresi Ferrari P 79 +1 okr.
5 Awans 1 8 Włochy Piero Taruffi Ferrari P 78 +2 okr.
6 Awans 5 48 André Simon Simca-Gordini E 74 +6 okr.
7 Awans 8 18 Louis Rosier Talbot-Lago D 73 +7 okr.
8 Awans 6 24 Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago D 72 +8 okr.
9 Awans 9 44 Włochy Franco Rol O.S.C.A. P 67 +13 okr.
Niesklasyfikowani
  38 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo P 39 +41 okr. silnik
  50 Jean Behra[b] Simca-Gordini E 29 +51 okr. silnik
  46 Robert Manzon Simca-Gordini E 29 +51 okr. silnik
  20 Monako Louis Chiron Talbot-Lago D 23 +57 okr. zapłon
  22 Pierre Levegh Talbot-Lago D 9 +71 okr. silnik
  28 Belgia Jacques Swaters Talbot-Lago D 7 +73 okr. przegrzanie
  34 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo P 6 +74 okr. silnik
  26 Belgia Johnny Claes Talbot-Lago D 4 +76 okr. pompa olejowa
  36 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Alfa Romeo P 1 +79 okr. kompresor
  16 Wielka Brytania Peter Whitehead Ferrari P 1 +79 okr. iskrownik
  12 Brazylia Chico Landi Ferrari P 0 +80 okr. zawieszenie
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
  30 Wielka Brytania Reg Parnell BRM D 0 silnik
  32 Wielka Brytania Ken Richardson BRM D 0 problemy z licencją
  32 Hans Stuck BRM D 0 silnik
  14 Szwajcaria Rudi Fischer Ferrari P 0 wypadek przed wyścigiem
  10 Włochy Gianni Marzotto Ferrari P 0 niesprawny samochód
  36 Włochy Consalvo Sanesi Alfa Romeo P 0 kontuzja
  50 Maurice Trintignant[b] Simca-Gordini E 0 choroba
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
Uwagi
  1. ↑ Bolid współdzielony.
  2. ↑ a b Jean Behra potajemnie zastąpił chorego Maurice Trintignanta. Szef ekipy Amédée Gordini nie poinformował o tym organizatorów, gdyż zwiększyłoby to opłaty startowe.

Najszybsze okrążenie

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[7]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
40 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo 1:56,5 64

Prowadzenie w wyścigu

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[8]

Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Suma
2 Włochy Alberto Ascari Ferrari 4-7, 14-80 71
38 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 1-3, 8-13 9

Klasyfikacja po wyścigu

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: Lista systemów punktacji Formuły 1.

Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu[9]. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku. Liczone było tylko 4 najlepsze wyścigi danego kierowcy.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 0 Argentyna Juan Manuel Fangio 6 27 (28) 2 2 – 4 4 1
2 0 Włochy Alberto Ascari 6 25 2 2 – 1 – 1
3 0 Argentyna José Froilán González 5 21 1 2 1 1 – 1
4 0 Włochy Giuseppe Farina 6 17 (18) 1 – 2 – 2 2
5 0 Włochy Luigi Villoresi 6 15 (18) – – 3 – – 1
6 +1 Włochy Piero Taruffi 5 10 – 1 – – – 1
7 -1 Stany Zjednoczone Lee Wallard 1 9 1 – – – 1 –
8 0 Stany Zjednoczone Mike Nazaruk 1 6 – 1 – – – –
9 +2 Włochy Felice Bonetto 3 5 – – 1 – – 1
10 -1 Wielka Brytania Reg Parnell 2 5 – – – – – –
11 -1 Włochy Luigi Fagioli 1 4 1 – – – – –
12 -1 Włochy Consalvo Sanesi 4 3 – – – – – 1
= -1 Louis Rosier 6 3 – – – – – 1
= -1 Stany Zjednoczone Andy Linden 1 3 – – – – – –
15 0 Stany Zjednoczone Manny Ayulo 1 2 – – 1 – – –
= 0 Stany Zjednoczone Jack McGrath 1 2 – – 1 – – –
17 0 Yves Giraud-Cabantous 5 2 – – – – – 2
= 0 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried 4 2 – – – – – 3
= 0 Stany Zjednoczone Bobby Ball 1 2 – – – – – –
P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ ITALY 1951 Race entrants. statsf1.com. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  2. ↑ 1951 Italian Grand Prix Entries. manipef1.com. [dostęp 2020-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-10)]. (ang.).
  3. ↑ 1951 Italian GP Entry List. chicanef1.com. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  4. ↑ 1951 Grand Prix of Italy qualifying results. racing-reference.info. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
  5. ↑ 1951 Grand Prix of Italy. racing-reference.info. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
  6. ↑ ITALY 1951 Result. statsf1.com. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
  7. ↑ ITALY 1951 Best Laps. statsf1.com. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
  8. ↑ ITALY 1951 Laps led. statsf1.com. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
  9. ↑ 1951 - STATS F1. statsf1.com. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
←1950 Grand Prix Formuły 1 w sezonie 1951 1952→
Grand Prix Włoch zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Włoch_1951&oldid=66224979”