Granica austriacko-niemiecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Granica międzypaństwowa

Państwa graniczące	Niemcy  Austria
Okres istnienia	1918-1938, od 1945
W obecnym przebiegu
Długość	817[1] km
Multimedia w Wikimedia Commons

Granica austriacko-niemiecka – granica międzypaństwowa, ciągnąca się na długości 817 km od trójstyku ze Szwajcarią na południu do trójstyku z Czechami na północy.

Obecna granica austriacko-niemiecka zaczęła kształtować się w średniowieczu, gdy Rudolf IV Założyciel pozyskał Księstwo Tyrolu w 1363 roku. W XVIII wieku korekcji uległa granica z Królestwem Bawarii, a 1805 roku Habsburgowie pozyskali Elektorat Salzburga. Od powstania Republiki Austrii w 1918 roku granica nie ulegała zmianie, jedynie w okresie 1938-1945 została zlikwidowana po aneksji Austrii przez Niemcy. Po kapitulacji hitlerowskich Niemiec w II wojnie światowej granica została przywrócona.

Granica biegnie w zachodniej części przez szczyty alpejskie, następnie skręca na północny zachód, a następnie północny wschód i korytem rzeki Inn biegnie w kierunku Czech. Podczas przebiegu granicy tworzy się praktyczna enklawa, gdyż austriacka gmina Jungholz (47°34′25″N 10°26′50″E) otoczona jest z trzech stron terytorium Niemiec, a z czwartej strony górą.

Oba kraje należą do strefy Schengen, na wspólnej granicy nie obowiązują kontrole, a jej przekraczanie jest swobodne.

• 
  Fotografia satelitarna Alp z naniesionymi granicami
• 
  Graniczny Inn na tle granic państwowych
• 
  Rozwój terytorialny imperium Habsburgów