Gromice – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna | 24 |
Kod pocztowy | 09-454[4] |
Tablice rejestracyjne | WPL |
SIMC | 0560348[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu płockiego | |
Położenie na mapie gminy Bodzanów | |
52°30′30″N 20°07′46″E/52,508333 20,129444[1] |
Gromice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów[5][6].
Od 1 stycznia 1973 do 31 grudnia 1974 w gminie Bulkowo[7]. 1 stycznia 1975 sołectwo Gromice włączono do gminy Bodzanów[8].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 39036
- ↑ Wieś Gromice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-09-07] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-18].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 341 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Uchwała Nr XX/93/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie warszawskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 1972, Nr 20, Poz. 407).
- ↑ Uchwała nr V/23/74 WRN w Warszawie w sprawie zmiany granic niektórych gmin w województwie warszawskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z 28 grudnia 1974, nr 23, poz. 346)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Gromice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 849 .