Grota Massabielle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grota Massabielle

Grota Massabielska
Państwo	Francja
Położenie	Pireneje Pic du Jer
Deniwelacja	0 m
Ochrona i dostępność	dostępna
Położenie na mapie Francji Grota Massabielle
43°05′51″N 0°03′32″E/43,097558 0,058753
Multimedia w Wikimedia Commons

Grota Massabielle, także Grota Massabielska (fr. Grotte de Massabielle) – grota znajdująca się w Lourdes, we Francji, u podnóży Pirenejów, katolickie miejsce pielgrzymkowe od 1858.

Wnętrze Groty Massabielle tworzą trzy połączone ze sobą wdrążenia^[1]. Grota jest raczej dziesięciometrową wnęką w ścianie skalnej (3.80 m wysokości, 9.50 m długości i 9.85 m szerokości^[2]). Ściany jaskini są gładkie, miejscami wilgotne. We wnętrzu znajdują się wywierzyska krasowe, którymi woda, filtrująca syklinę Batsurguère-Prat d'Aureilh, wydostaje się w kierunku rzeki Gave de Pau. We wnęce na wysokości 2 metrów po prawej stronie, patrząc od strony rzeki, wierni umieścili figurę Matki Boskiej.

W grocie w 1858 Bernadeta Soubirous miała 18 widzeń Dziewicy Maryi, które zostały potwierdzone przez władze kościelne^[3]. Wizjonerka została w 1933 ogłoszona świętą Kościoła katolickiego przez papieża Piusa XI. Wykonując polecenie Maryi Panny Bernadeta 25 lutego 1858 odnalazła w grocie źródło^[3]. Od tego czasu zdarzają się przypadki, że osoby, które obmyją się wodą pochodzącą z tego wywierzyska, dostępują cudownego uzdrowienia. Uzdrowienia odnotowywane są w specjalnych księgach przechowywanych na terenie sanktuarium w Lourdes. Istnieje też specjalna komisja lekarska potwierdzająca zaistnienie cudu^[4]. Grota wraz z sąsiadującym z nią sanktuarium maryjnym jest międzynarodowym miejscem pielgrzymkowym.

• Izabela Sołjan: Fenomen Lourdes. W: Bolesław Domański, Skiba Stefan: Geografia i sacrum: profesorowi Antoniemu Jackowskiemu w 70. rocznicę urodzin. T. 2. Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ, 2005, s. 431–439. ISBN 978-83-88424-43-4.

• Strona sanktuarium. fr.lourdes-france.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-11)].