Gruczoł apokrynowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gruczoł apokrynowy

Gruczoł apokrynowygruczoł cechujący się tym, że jego wydzielina gromadzi się w szczytowej części komórki, która się odrywa i dostaje do światła odcinka wydzielniczego. Część komórki zostaje wówczas zniszczona, a z pozostałej jej części następuje odnowa powstałego ubytku, po czym może rozpocząć się nowy cykl wydzielania.

Przykładem gruczołu apokrynowego jest gruczoł mlekowy i gruczoł potowy wonny[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Zarzycki: Histologia zwierząt domowych i człowieka. Wyd. III poprawione i uzupełnione. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1979. ISBN 83-09-00034-0.