Grzybica paznokci – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grzybica paznokcia

Grzybica paznokci (łac. onychomycosis, tinea unguinum) – choroba mogąca towarzyszyć grzybicy stóp i dłoni, a także innym postaciom grzybicy skóry. Zakażony paznokieć traci swe różowe zabarwienie, ulega pobruzdowaniu i łatwo się kruszy. Naskórek pod zgrubiałym i popękanym brzegiem płytki ulega nadmiernemu rogowaceniu. Te zmiany mogą się utrzymywać długo i stanowią dla chorego dokuczliwe utrudnienie w codziennym życiu, a dla jego otoczenia źródło zakażenia pośredniego lub bezpośredniego.

70% przypadków grzybicy paznokci jest wywołane przez mikroskopijnego grzyba Trichophyton rubrum, który poza grzybicą paznokci może prowadzić także do rozwoju grzybicy stóp oraz innych okolic ciała, przy czym najczęściej są to obszary pokryte nieowłosioną skórą. Inne gatunki odpowiedzialne za rozwój grzybicy paznokci to m.in. Epidermophyton floccosum, Trichophyton interdigitale[1] i Microascus brevicaulis[2].

Różnicowanie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grzybica paznokci u nóg i rąk – jak wygląda, jak leczyć? Podpowiadamy [online] [dostęp 2004-09-10].
  2. Magdalena Skóra i inni, Grzyby z rodzaju Scopulariopsis – mało znane patogeny człowieka, „Post. Microbiol.”, 54 (1), 2015, s. 44–52 [dostęp 2024-09-11].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski. PZWL, 2005. ISBN 83-200-3367-5.
  • Zarys mikologii lekarskiej. Eugeniusz Baran (red.). Wrocław: Wydawnictwo Volumed, 1998. ISBN 8385864179.