Gustav Adolf Procházka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Patriarcha | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Biskup Pragi | |
Okres sprawowania | 1928-1942 |
Patriarcha Kościoła Czechosłowackiego | |
Okres sprawowania | 1928-1942 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Nominacja biskupia | 1925 |
Sakra biskupia | 23 sierpnia 1931 |
Wybór patriarchy | 1927 |
Gustav Adolf Procházka (ur. 11 marca 1872 w Kosmonosach, zm. 9 lutego 1942 w Pradze) – czeski teolog, patriarcha i biskup praski Kościoła Czechosłowackiego w latach 1928–1942
Były ksiądz rzymskokatolicki. Po I wojnie światowej związał się z ruchem księży modernistów, którzy w sprzeciwie wobec postępowania episkopatu Czech odeszli w 1920 roku z Kościoła katolickiego i założyli narodowy Kościół Czechosłowacki.
W 1925 roku otrzymał urząd biskupa kralovehradeckiego Kościoła Czechosłowackiego. Po śmierci Karela Farskiego został wybrany jego następcą na urzędzie patriarchy Kościoła Czechosłowackiego. Przyczynił się do ostatecznego ukonstytuowania doktryny wspólnoty i jej rozwoju na terenie Czechosłowacji. Był profesorem teologii na Uniwersytecie Karola w Pradze oraz organizatorem Husyckiego Wydziału Teologicznego tej uczelni.
W 1931 roku w Paryżu otrzymał sakrę biskupią z rąk biskupa Liberalnego Kościoła Katolickiego, Louisa Charlesa Winnaerta[1].
Sukcesja apostolska
[edytuj | edytuj kod]Sukcesja apostolska | |
Konsekrator | Louis Charles Winnaert |
Data konsekracji | 23 sierpnia 1931 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David Frýdl: Apoštolát CČSH. husuvsbor.cz, 13 kwietnia 2003. [dostęp 2010-08-23]. (cz.).