Gustav Wegner – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | ||||||||||
Wzrost | 177 cm | |||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||
Klub | VfL Halle 1896 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Gustav Wegner (ur. 4 stycznia 1903 w Jarocinie, zm. 7 czerwca 1942) – niemiecki lekkoatleta, który specjalizował się w skoku o tyczce.
Pierwszy w historii mistrz Europy w skoku o tyczce[1]. W latach 1929−1931 cztery razy poprawiał rekord Niemiec i jako pierwszy zawodnik z tego kraju skoczył o tyczce ponad 4 metry (30 czerwca 1930, Wrocław – 4,05 m)[2]. Pięciokrotnie zdobywał złote medale mistrzostw kraju[3]. Podczas II wojny światowej walczył na froncie wschodnim, gdzie w stopniu porucznika dowodził kompanią. Zginął na terenie ówczesnego Związku Radzieckiego. Jego imieniem nazwano stadion w Northeim. Rekord życiowy: 4,12 (28 czerwca 1931, Amsterdam)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ GBRAthletics: European Championships (Men). [dostęp 2010-04-28]. (ang.).
- ↑ a b Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007.
- ↑ Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften (Stabhochsprung - Herren). sport-komplett.de. [dostęp 2010-04-29]. (niem.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Gustav Wegner, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-27] (ang.).