Gwarek wielki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gracula religiosa robusta[1] | |||
Salvadori, 1887 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | |||
Podgatunek | gwarek wielki | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Gwarek wielki[3] (Gracula religiosa robusta) – podgatunek gwarka czczonego, średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), występujący endemicznie na wyspach Banyak i Nias, położonych u zachodnich wybrzeży Sumatry[4]. Jest krytycznie zagrożony wyginięciem.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Takson o niepewnej pozycji taksonomicznej, traktowany przez niektóre ujęcia systematyczne jako odrębny gatunek[4][5][6][7][8].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]- Wygląd zewnętrzny
- Ma lśniące, fioletowo-czarne upierzenie, białe plamy na skrzydłach, pomarańczowo-żółte wyrostki skórne na szyi oraz żółte nogi.
- Rozmiary
- długość ciała ok. 30–36 cm.
Pożywienie
[edytuj | edytuj kod]Wszystkożerny. Żywi się owocami, nektarem kwiatowym oraz owadami.
Status
[edytuj | edytuj kod]Ptak ceniony ze względu na swą wielkość i głośny śpiew, co było przyczyną jego nielegalnego odłowu ze stanu naturalnego oraz gwałtownego spadku liczebności dziko żyjącej populacji. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2016 roku uznaje gwarka wielkiego za odrębny gatunek i zalicza go do kategorii CR (Critically Endangered – krytycznie zagrożony). Liczebność populacji w 2020 roku szacowano na 160–265 dorosłych osobników[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gracula robusta, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-04-11] (ang.).
- ↑ a b Gracula robusta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-09-08] (ang.).
- ↑ P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Mainatinae Lesson, 1831 - gwarki (wersja: 2020-11-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-09-08].
- ↑ a b Craig, A. & Feare, C.: Nias Hill Myna (Gracula robusta). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-27].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-08]. (ang.).
- ↑ A. Craig, Ch. Feare: Family Sturnidae (Starlings). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 14: Bush-shrikes to Old World Sparrows. Barcelona: Lynx Edicions, 2008, s. 714. ISBN 978-84-96553-50-7. (ang.).
- ↑ Chris Feare, Adrian Craig: Starlings and Mynas. Londyn: Christopher Helm, 1998. ISBN 0-691-00496-X. (ang.).
- ↑ P.C. Rasmussen, J.C. Anderton: Birds of South Asia: The Ripley Guide. Cz. 2. Waszyngton i Barcelona: Smithsonian Inst. and Lynx Edicions, 2005. ISBN 84-87334-67-9. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia gwarka wielkiego. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).