Gwendolyn Brooks – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gwendolyn Brooks
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1917
Topeka

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 2000
Chicago

Zawód, zajęcie

poetka

Multimedia w Wikimedia Commons

Gwendolyn Elizabeth Brooks (ur. 7 czerwca 1917 w Topeka, zm. 3 grudnia 2000 w Chicago) – amerykańska poetka[1]. Odznaczona Narodowym Medalem Sztuki. W 1950 r. otrzymała Nagrodę Pulitzera w dziedzinie poezji[2] jako pierwsza czarnoskóra kobieta. Była autorką wierszy, których tematyka obracała się głównie wokół życia czarnoskórych mieszkańców dzielnic robotniczych[3].

Wybrane zbiory poetyckie

[edytuj | edytuj kod]
  • Negro Hero (1945)
  • The Mother (1945)
  • A Street in Bronzeville (1945)
  • Annie Allen (1950)
  • Maud Martha (1953) (Fiction)
  • Bronzeville Boys and Girls (1956)
  • The Bean Eaters (1960)
  • Selected Poems (1963)
  • We Real Cool (1966)
  • In the Mecca (1968)
  • Malcolm X (1968)
  • Family Pictures (1970)
  • Black Steel: Joe Frazier and Muhammad Ali (1971)
  • The World of Gwendolyn Brooks (1971)
  • Aloneness (1971)
  • Aurora (1972)
  • Beckonings (1975)
  • Black Love (1981)
  • To Disembark (1981)
  • The Near-Johannesburg Boy and Other Poems (1986)
  • Blacks (1987)
  • Winnie (1988)
  • Children Coming Home (1991)
  • In Montgomery (2000)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Gwendolyn Brooks, Poet (1917–2000). biography.com. [dostęp 2017-05-22]. (ang.).
  2. ↑ Annie Allen, by Gwendolyn Brooks. pulitzer.org. [dostęp 2017-05-22]. (ang.).
  3. ↑ 7 czerwca. 19-latek zastrzelił sowieckiego posła w Polsce [KALENDARIUM] [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-06-08] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny, PWN, 1999
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gwendolyn_Brooks&oldid=75017952”