Györgyi Zsivoczky-Farkas – Wikipedia, wolna encyklopedia

Györgyi Zsivoczky-Farkas
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1985
Budapeszt

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Belgrad 2017 pięciobój
Uniwersjada
brąz Kazań 2013 siedmiobój

Györgyi Zsivoczky-Farkas (ur. 13 lutego 1985 w Budapeszcie) – węgierska lekkoatletka, wieloboistka.

W 2002 i 2004 startowała na mistrzostwach świata juniorów, zajmując odpowiednio 10. i 7. miejsce w siedmioboju. Szesnasta zawodniczka młodzieżowych mistrzostw Europy w Erfurcie (2005). Trzy lata później reprezentowała Węgry na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, plasując się 28. miejscu w rywalizacji siedmioboju. Dwudziesta trzecia zawodniczka światowego czempionatu w Daegu (2011). Rok później zajęła 13. miejsce na mistrzostwach Europy oraz ponownie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich. W 2013 zdobyła brązowy medal uniwersjady oraz zajęła 13. miejsce na mistrzostwach świata w Moskwie. Dziesiąta wieloboistka europejskiego czempionatu w Zurychu (2014). W 2015 zajęła 6. miejsce na mistrzostwach świata, a na początku 2016 była piąta podczas halowego czempionatu w Portland. W tym samym roku zajęła 5. miejsce na mistrzostwach Europy oraz była ósma podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro. W 2017 zdobyła brązowy medal podczas rozgrywanych w Belgradzie halowych mistrzostwach Europy oraz zajęła siedemnaste miejsce w siedmioboju na mistrzostwach świata w Londynie.

Wielokrotna złota medalistka mistrzostw Węgier (w różnych konkurencjach) oraz reprezentantka kraju w pucharze Europy w wielobojach i w meczach międzypaństwowych.

Jej mężem jest Attila Zsivoczky – brązowy medalista mistrzostw świata w Helsinkach (2005) w dziesięcioboju.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2002 II liga pucharu Europy w wielobojach Słowenia Maribor siedmiobój 5. miejsce 5339 pkt.
2002 Mistrzostwa świata juniorów Jamajka Kingston siedmiobój 10. miejsce 5199 pkt.
2004 Mistrzostwa świata juniorów Włochy Grosseto siedmiobój 7. miejsce 5550 pkt.
2005 II liga pucharu Europy w wielobojach Słowenia Maribor siedmiobój 3. miejsce 5342 pkt.
2005 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Niemcy Erfurt siedmiobój 16. miejsce 5280 pkt.
2006 I liga pucharu Europy w wielobojach Ukraina Jałta siedmiobój 26. miejsce 5033 pkt.
2008 I liga pucharu Europy w wielobojach Finlandia Jyväskylä siedmiobój 5. miejsce 5785 pkt.
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin siedmiobój 28. miejsce 5760 pkt.
2010 I liga pucharu Europy w wielobojach Holandia Hengelo siedmiobój 7. miejsce 5724 pkt.
2011 I liga pucharu Europy w wielobojach Włochy Bressanone siedmiobój 2. miejsce 6068 pkt.
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu siedmiobój 23. miejsce 5784 pkt.
2012 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki siedmiobój 13. miejsce 5874 pkt.
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn siedmiobój 21. miejsce 6013 pkt.
2013 Uniwersjada Rosja Kazań siedmiobój 3. miejsce 6269 pkt.
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa siedmiobój 15. miejsce 6067 pkt.
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych siedmiobój 10. miejsce 6151 pkt.
2015 Halowe mistrzostwa Europy Czechy Praga pięciobój 6. miejsce 4564 pkt.
2015 Mistrzostwa świata Pekin siedmiobój 6. miejsce 6389 pkt.
2016 Halowe mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Portland pięciobój 5. miejsce 4656 pkt.
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam siedmiobój 5. miejsce 6144 pkt.
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro siedmiobój 8. miejsce 6442 pkt.
2017 Halowe mistrzostwa Europy Serbia Belgrad pięciobój brąz 3. miejsce 4723 pkt.
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn siedmiobój 17. miejsce 6050 pkt.
2018 Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin siedmiobój DNF

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Wynik Miejsce Rok Uwagi
Skok wzwyż 1,87 m Francja Talence 2016
Skok w dal (hala) 6,38 m Serbia Belgrad 2017
Pięciobój (hala) 4723 pkt. Serbia Belgrad 2017
Siedmiobój 6442 pkt. Brazylia Rio de Janeiro 2016

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]