Gyldenstolpia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gyldenstolpia
Pardiñas, D’Elía & Teta, 2009[1]
Ilustracja
Szczurzec norowy (G. fronto)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Akodontini

Rodzaj

Gyldenstolpia

Typ nomenklatoryczny

Scapteromys fronto Winge, 1887

Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Gyldenstolpiarodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Brazylii i Argentynie[2][3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 160–225 mm, długość ogona 75–118 mm, długość ucha 17,8–21 mm, długość tylnej stopy 25–43 mm; masa ciała 98–139 g[3][4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 2009 roku zespół zoologów (Argentyńczycy Ulyses F.J. Pardiñas i Pablo Teta oraz Urugwajczyk Guillermo D’Elía) w artykule poświęconym wprowadzeniu do największych żyjących bawełniaków z rodzaju Kunsia, wraz z opisem nowego rodzaju, opublikowanym w czasopiśmie Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) szczurzec norowy (G. fronto).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Gyldenstolpia: Nils Carl Gustaf Fersen Gyldenstolpe (1886–1961), szwedzki zoolog, kolekcjoner z Tajlandii (1911), tropikalnej Afryki (1921) i Nowej Gwinei (1951)[5].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[6][4][2]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[7] Podgatunki[3][2][4] Rozmieszczenie geograficzne[3][2][4] Podstawowe wymiary[3][4][a] Status
IUCN[8]
Gyldenstolpia planaltensis Avila-Pires, 1972 gatunek monotypowy endemit Brazylii (Mato Grosso i Dystrykt Federalny) DC: 16–20 cm
DO: 7,5–11,8 cm
MC: 98–139 g
 NE 
Gyldenstolpia fronto (Winge, 1887) szczurzec norowy gatunek monotypowy endemit Argentyny (znany z pojedynczego miejsca w północno-wschodnim Chaco) DC: około 22 cm
DO: około 11 cm
MC: brak danych
 CR 

Kategorie IUCN:  CR gatunek krytycznie zagrożony;  NE gatunki niepoddane jeszcze ocenie.

  1. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Pardiñas, D’Elía i Tata 2009 ↓, s. 552.
  2. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 410. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  3. a b c d e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 459–460. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  4. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 261. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  5. Pardiñas, D’Elía i Tata 2009 ↓, s. 554.
  6. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).
  7. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 249. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  8. Taxonomy: Gyldenstolpia – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-17]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]