HMS J3 – Wikipedia, wolna encyklopedia

HMS J3
Ilustracja
HMAS J2 bliźniaczy okręt do HMS J3 około 1920 roku
Klasa

okręt podwodny

Typ

J

Historia
Stocznia

Pembroke Dockyard, Pembroke Dock

Położenie stępki

2 marca 1915 jako J7

Wodowanie

4 grudnia 1915

Zamówiony dla  Royal Navy
Wycofanie ze służby

12 lipca 1922

Los okrętu

sprzedany styczeń 1926 i pozostawiony na cmentarzysku

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1210 ton (wynurzony),
1760 ton (zanurzony)

Długość

83,7 m

Szerokość

7,04 m

Zanurzenie

4,9 m

Zanurzenie maksymalne

91 m

Napęd
trzy silniki diesla po 900 KM, dwa silniki elektryczne po 600 KM
Prędkość

19,5 węzła na powierzchni
9,5 węzła zanurzony

Zasięg

4000 Mm przy 12 węzłach a powierzchni
95 Mm przy 3 węzłach zanurzony

Uzbrojenie
działo 102 mm
Wyrzutnie torpedowe

sześć wt 450 mm (18")

Załoga

45

HMS J3 – brytyjski okręt podwodny typu J. Zbudowany w latach 1915–1916 w stoczni Pembroke Dockyard w Pembroke Dock. Okręt został wodowany 4 grudnia 1915 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy na początku roku 1916.

W 1916 roku okręt dowodzony przez Lt Cdr Henry’ego J. Hearna został przydzielony do Jedenastej Flotylli Okrętów Podwodnych (11th Submarine Flotilla) stacjonującej w Portsmouth[1] Jego zadaniem, podobnie jak pozostałych okrętów typu J, było patrolowanie Morza Północnego w poszukiwaniu i zwalczaniu niemieckich U-Bootów.

W listopadzie 1918 roku J3 ciągle pozostawał w 11. Flotylli[2].

25 marca 1919 roku w Portsmouth wraz z pięcioma innymi okrętami tego typu został przekazany Royal Australian Navy, dowódcą został Lt Claud B. Barry. 9 kwietnia okręty te wraz ze statkiem-bazą HMAS „Platypus” oraz eskortującym krążownikiem lekkim HMAS „Sydney” rozpoczęły podróż do Australii. Poprzez Gibraltar, Maltę 30 kwietnia 1919 roku konwój dotarł do Port Said. 7 maja osiągnięto Kolombo. Podczas rejsu dwa okręty uległy awariom (HMS J3 i HMS J5). 2 czerwca J3 po naprawach wraz z HMAS „Platypus” dołączył do oczekujących w Singapurze HMS J1, J2, J4 i J7. 15 lipca 1919 roku J3 dotarł do Sydney, gdzie został wyremontowany w Garden Island Dockyard i skierowany do bazy okrętów podwodnych w Geelong[3]. Jednostka stacjonowała w Geelong do 1922 roku. 12 lipca 1922 roku wszystkie okręty typu J należące do Royal Australian Navy zostały przeniesione do rezerwy, do zatoki Western Port w Phillip Island.

Jednostka została sprzedana firmie Hill z Melbourne, a w styczniu 1926 roku kadłub okrętu został zatopiony na cmentarzysku w Swan Island (Victoria), u wejścia do zatoki Port Phillip[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Disposition of RN submarines, 1916. [w:] „Naval Staff Monographs, 1916” i „Nominal List of Officers Serving in Submarines, revised to 1 Sept 1916” [on-line]. 31 października 1999. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  2. Royal Navy Submarine Disposition, November 1918. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  3. HMAS J2. Royal Australian Navy. [dostęp 2013-03-10]. (ang.).
  4. J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Casemate / Greenhill, 2010, s. 1. ISBN 978-1935149071. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]