HMS Shannon (1806) – Wikipedia, wolna encyklopedia

HMS „Shannon”
Ilustracja
Obraz W. Elmesa Zdobycie USS Chesapeake przez HMS Shannon; brytyjska fregata z lewej
Historia
Stocznia

Brindley, Finbury

Wodowanie

5 maja 1806

Zamówiony dla  Royal Navy
Nazwa

HMS „Shannon”
HMS „St Lawrence”

Wycofanie ze służby

1832

Los okrętu

rozebrany 12 listopada 1859

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

951 t (1066 t ładowności)

Długość

45,75 m

Szerokość

12,2 m

Napęd
żaglowy
Uzbrojenie
28 dział 18-funtowych
4 działa pościgowe 9-funtowe
1 działo 6-funtowe
16 karonad 32-funtowych
2 karonady 12-funtowe
Załoga

330

HMS Shannon – brytyjska fregata z czasu wojen napoleońskich, wsławiona zdobyciem USS „Chesapeake” w 1813 roku.

Należała do długiej serii 38-działowych[a] największych brytyjskich fregat tego okresu, typu Leda, i była klasyfikowana jako okręt piątej rangi. Uczestniczyła w wojnach napoleońskich, a następnie w wojnie brytyjsko-amerykańskiej, podczas której wsławiła się zdobyciem fregaty USS „Chesapeake”, po zażartej, 11-minutowej walce.

W 1832 roku została wycofana z linii i służyła jako hulk mieszkalny w Chatham. 11 marca 1844 roku przemianowano ją na HMS „St Lawrence”. Ostatecznie rozebrana w 1859 roku w Chatham.

  1. W oficjalnej klasyfikacji często nie uwzględniano karonad, a uzbrojenie poszczególnych okrętów różniło się znacznie między sobą.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]