HMS Sheffield (1936) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

HMS Sheffield

HMS Sheffield
Historia
Stocznia	Vickers Armstrongs, Newcastle-upon-Tyne
Położenie stępki	31 stycznia 1935
Wodowanie	23 czerwca 1936
Royal Navy
Wejście do służby	25 sierpnia 1937
Los okrętu	złomowany w 1967
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa - 9100 ton pełna - 11 532 ton
Długość	180 m
Szerokość	18,79 m
Zanurzenie	6,2 m
Napęd
cztery kotły opalane olejem; cztery turbiny parowe Parsonsa napędzające cztery śruby, 75000 KM
Prędkość	32 węzły
Uzbrojenie
12 x 152 mm (4xIII), 8 x 102 mm plot (4xII), 8 x 40 mm plot (2xIV), 8 x wkm plot (2xIV), 6 wt 533mm (2xIII) - szczegóły w tekście
Wyposażenie lotnicze
3 wodnosamoloty Supermarine Walrus
Załoga	748 oficerów i marynarzy

HMS Sheffield – brytyjski krążownik lekki typu Southampton, zwodowany 23 czerwca 1936 roku.

W czasie II wojny światowej służył w Eskadrze Krążowników Drugiej Floty. W kwietniu 1940 podczas kampanii norweskiej transportował na pokładzie żołnierzy 146 Brygady Piechoty do Norwegii, potem wysłany do Gibraltaru, gdzie dołączył do Zespołu H (Force H(inne języki)). W maju 1941 wziął udział w akcji przeciw niemieckiemu pancernikowi „Bismarck”. 26 maja 1941 stał się celem omyłkowego nalotu brytyjskich samolotów torpedowych z lotniskowca „Ark Royal”, lecz uniknął trafień. Odegrał istotną rolę w odnalezieniu i utrzymaniu kontaktu z „Bismarckiem”. W nocy 26 maja został ostrzelany przez „Bismarcka” i wycofał się, odłamki bliskich wybuchów pocisków zabiły na krążowniku trzech ludzi i uszkodziły radar.

W roku 1942 brał udział w eskortowaniu konwojów na morzach arktycznych do ZSRR. W czasie jednego z nich walnie przyczynił się do zwycięstwa w bitwie na Morzu Barentsa 31 grudnia 1942 (tzw. bitwa noworoczna), w czasie której został uszkodzony krążownik ciężki „Admiral Hipper” i zatopiony niszczyciel „Friedrich Eckoldt”. W grudniu 1943 razem z innymi okrętami Royal Navy uczestniczył w pościgu za niemieckim pancernikiem „Scharnhorst” w okolicy Przylądka Północnego, rozpoczynając ostrzał tego okrętu, co doprowadziło do jego zniszczenia. Później między innymi ochraniał lotniskowce uczestniczące w ataku na niemiecki pancernik „Tirpitz”. Po wojnie, w 1967 roku został złomowany.

• 12 dział 152 mm w czterech wieżach trzydziałowych (4xIII)
• 8 dział uniwersalnych 102 mm Mk XVI na podstawach dwudziałowych Mk XIX (4xII)
• 8 dział przeciwlotniczych 40 mm Mk VIII („pom-pom”) (2xIV)
• 8 karabinów maszynowych 12,7 mm (2xIV)
• 6 wyrzutni torpedowych kalibru 533mm (2xIII)