HMS Telemachus (1943) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki | 25 sierpnia 1942 |
Wodowanie | 19 czerwca 1943 |
Royal Navy | |
Wejście do służby | 25 października 1943 |
Los okrętu | złomowany w sierpniu 1961 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 84,28 m |
Szerokość | 7,77 m |
Zanurzenie testowe | 91 m (300 stóp) |
Napęd | |
2 silniki diesla: 2 x 2500 KM (1,86 MW) 2 silniki elektryczne: 2 x 1450 KM (1,08 MW) | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg | na powierzchni 4500 mil morskich przy prędkości 11 węzłów |
Uzbrojenie | |
6 zapasowych torped 1 działo kal. 100 mm 3 przeciwlotnicze karabiny maszynowe | |
Wyrzutnie torpedowe | 6 dziobowych wewnętrznych wyrzutni torped |
Załoga | 61 |
HMS Telemachus (P321) – brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy brytyjskich okrętów podwodnych typu T. Został zbudowany jako P321 w stoczni Vickers-Armstrongs w Barrow. Zwodowano go 19 czerwca 1943. Był drugim okrętem Royal Navy noszącym nazwę „Telemachus”.
Służba
[edytuj | edytuj kod]„Telemachus” przez większość swojej wojny służył na Dalekim Wschodzie; dotarł w ten rejon w lipcu 1944. Najbardziej znaczącym momentem działalności wojennej było zatopienie japońskiego okrętu podwodnego I-166.
Przetrwał wojnę i pozostał w służbie na Dalekim Wschodzie. Wrócił do Wielkiej Brytanii w grudniu 1959 r. Złomowany w Charlestown 28 sierpnia 1961[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- William King - dowódca HMS „Telemachus” od 21 lipca 1943 do sierpnia 1945.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ HMS Telemachus, Uboat.net
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Warlow, Ben; Colledge, J. J.: Ships of the Royal Navy: the complete record of all fighting ships of the Royal Navy (Rev. ed.). Londyn: Chatham: (2006) [1969]. ISBN 978-1-86176-281-8. OCLC 67375475.
- Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001. ISBN 978-0-00-710558-8. OCLC 53783010.