Haguro (1928) – Wikipedia, wolna encyklopedia
„Haguro” w 1931 roku | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki | 16 marca 1925 |
Wodowanie | 24 marca 1928 |
Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
Wejście do służby | 25 kwietnia 1929 |
Wycofanie ze służby | 16 maja 1945 |
Los okrętu | zatopiony w cieśninie Malakka przez ostrzał artyleryjski i torpedy |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 13 500 t |
Długość | 201,7 m |
Szerokość | 20,73 m |
Zanurzenie | 6,32 m |
Napęd | |
cztery turbiny o łącznej mocy 130 000 KM 12 kotłów Kampona | |
Prędkość | 36 węzłów (67 km/h) |
Zasięg | 8000 mil morskich (15 000 km) przy prędkości 14 węzłów (26 km/h) |
Uzbrojenie | |
10 dział 203 mm (5x2) 6 dział 120 mm (do 1934) 8 dział 127 mm (od 1935) 2 działka przeciwlotnicze 13 mm 12 wyrzutni torpedowych 610 mm[1] | |
Opancerzenie | |
burtowy pas pancerny: 100 mm pokład: 37 mm wieże: 25 mm barbety: 75 mm | |
Wyposażenie lotnicze | |
2 wodnosamoloty | |
Załoga | 773 oficerów i marynarzy |
Haguro (jap. 羽黒) – ostatni krążownik ciężki typu Myōkō należący do Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej. Jego nazwa pochodzi od góry Haguro w prefekturze Yamagata. Pozostałymi okrętami należącymi do typu były: „Myōkō” (妙高), „Nachi” (那智) i „Ashigara” (足柄).
Wyporność okrętów tego typu wynosiła 13 500 t, a ich długość 201 m. Były w stanie rozwinąć prędkość do 36 węzłów (67 km/h) i przenosić dwa wodnosamoloty, a ich uzbrojenie składało się z dziesięciu dział 203 mm w pięciu dwudziałowych wieżach. W tym czasie kiedy były budowane posiadały najcięższe uzbrojenie ze wszystkich typów krążowników na świecie.
Służba
[edytuj | edytuj kod]Stępkę pod „Haguro” położono w stoczni Mitsubishi w Nagasaki 16 marca 1925 roku, wodowanie i nadanie imienia odbyło się 24 marca 1928 roku, a przyjęcie do służby w Cesarskiej Marynarce 25 kwietnia 1929 roku. Jego służba podczas II wojny światowej rozpoczęła się w Holenderskich Indiach Wschodnich, gdzie wdał się w walkę z nieprzyjacielem koło Makasaru 8 lutego 1942 roku. Odgrywał on główną rolę w bitwie na Morzu Jawajskim 27 lutego 1942 roku i był zaangażowany w zatopienie HMS „Exeter” i holenderskiego okrętu flagowego „De Ruyter” oraz HMS „Encounter” w innej akcji na południe od Borneo 1 marca 1942 roku.
7 maja 1942 roku „Haguro” wziął udział w bitwie na Morzu Koralowym. Następnie, 24 sierpnia 1942 roku, wziął udział w bitwie koło wschodnich Wysp Salomona, a także w ewakuacji z Guadalcanalu pod koniec stycznia 1943 roku. Podczas bitwy w Zatoce Cesarzowej Augusty 2 listopada 1942 roku odniósł lekkie uszkodzenia. 19 czerwca 1944 roku przetrwał on bitwę na Morzu Filipińskim, a między 23 a 25 października 1944 roku został lekko uszkodzony w bitwie w zatoce Leyte.
Utrata
[edytuj | edytuj kod]W maju 1945 roku „Haguro” stał się celem brytyjskiej operacji „Dukedom” i wpadł w zasadzkę. 26. Flotylla Niszczycieli odnalazła go razem z niszczycielem „Kamikaze” wkrótce po północy 16 maja 1945 roku i rozpoczęła atak. Podczas bitwy „Kamikaze” został lekko uszkodzony, ale „Haguro” został ostrzelany przez artylerię i trafiony trzema torpedami Mark IX. „Haguro” zaczął szybko tonąć i osiągnął 30 stopni przechyłu.
O godzinie 2:32 „Haguro” zaczął tonąć rufą w cieśninie Malakka, 89 km od Penang. „Kamikaze” uratował 320 rozbitków. 900 ludzi, w tym wiceadmirał Hashimoto i kontradmirał Sugiura poszli na dno razem z okrętem. Kontradmirał Sugiura pośmiertnie został awansowany do stopnia wiceadmirała 16 maja 1945 roku. Bitwa była ostatnią walką artyleryjską jaką kiedykolwiek stoczono pomiędzy okrętami nawodnymi.
„Haguro” został skreślony z listy floty 20 czerwca 1945 roku.
Wrak został odnaleziony w 2003 roku wykazując poważne uszkodzenia nadbudówki z jego ostatniej i wcześniejszych bitew.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lacroix, Japanese Cruisers, s. 808–811.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- John Winton: Sink the Haguro!. Seeley, Service & Co., 1979. ISBN 0-330-28139-9.
- Robert Jon Cox: The Battle Off Samar: Taffy III at Leyte Gulf (5th Edition). Agogeebic Press, LLC., 2010. ISBN 0-9822390-4-1.
- Andrieu D'Albas: Death of a Navy: Japanese Naval Action in World War II. Devin-Adair Pub., 1965. ISBN 0-8159-5302-X.
- Paul S. Dull: A Battle History of the Imperial Japanese Navy, 1941-1945. Naval Institute Press, 1978. ISBN 0-87021-097-1.
- Eric Lacroix: Japanese Cruisers of the Pacific War. Linton Wells. Naval Institute Press, 1997. ISBN 0-87021-311-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jon Parshall, Bob Hackett, Sander Kingsepp, Allyn Nevitt: Imperial Japanese Navy Page (Combinedfleet.com). [dostęp 2011-01-29]. (ang.).
- Przebieg służby "Haguro" ze szczegółami (ang.). [dostęp 29 stycznia 2011].