French
DeutschHala Krupowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Hala Krupowa, zwana też Halą Sidzińską – dawna hala pasterska znajdująca się na południowo-wschodnich stokach Okrąglicy[1][2] w Paśmie Policy, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Żywieckie go[3], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[4]. Na tabliczkach szlaków turystycznych i czasami w literaturze turystycznej Halą Krupową błędnie nazywa się dwie inne hale znajdujące się na pobliskiej Kucałowej Przełęczy: Halę Kucałową i halę Sidzińskie Pasionki, na której znajduje się schronisko PTTK im. Kazimierza Sosnowskiego na Hali Krupowej[5]. Nazwa tego schroniska również jest błędna[6].
Hala Krupowa była wypasana aż do lat 80. XX wieku. W jej dolnej części znajduje się jeszcze szałas pasterski. Po zaprzestaniu wypasu zaczyna się na hali naturalna sukcesja wtórna, początkowym etapem której jest zarastanie polany borówczyskami. Polana jest dobrym punktem widokowym. Panorama widokowa obejmuje Gorce, Tatry, Góry Choczańskie, Kotlinę Orawską z Jeziorem Orawskim. W dole wzniesienia Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, wśród których wyróżnia się Bukowiński Wierch z masztem przekaźnika TV[6].
- Szlaki turystyczne
PKS Sidzina Dom Dziecka – Hala Krupowa – Kucałowa Przełęcz. Czas przejścia: 3:30 h, ↓ 2:45 h[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
- ↑ Tomasz Biesik, Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Żywiecki, Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 203–218, ISBN 978-83-925599-4-8.
- ↑ a b Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 298, 299, ISBN 978-83-62460-30-4.
