Halina Mieczkowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Halina Mieczkowska

Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1950 Kobylin
Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: słowacystyka
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1982 – nauki humanistyczne Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	1994 – nauki humanistyczne Uniwersytet Jagielloński
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Grodka w Sanoku
Stanowisko	profesor uczelni
Rektor
Uczelnia	Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Grodka w Sanoku
Okres spraw.	17 czerwca 2003–2012
Poprzednik	Józef Wróbel
Następca	Elżbieta Cipora
Odznaczenia

Halina Mieczkowska (ur. 25 stycznia 1950 w Kobylinie) – polska słowacystka, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Jana Grodka w Sanoku w latach 2003–2012.

Urodziła się 25 stycznia 1950 w Kobylinie na ziemi podlaskiej^[1][2]. W 1973 ukończyła studia slawistyki o specjalności słowacystyki na Uniwersytecie Jagiellońskim^[3][1][2]. W 1982 obroniła doktorat na podstawie pracy pt. Denominalne derywaty czasownikowe o formantach prefiksalno-sufiksalnych w języku polskim i słowackim, która została wyróżniona indywidualną nagrodą ministra III stopnia^[1][2]. 26 września 1994 na Wydziale Filologicznym UJ uzyskała habilitację w dziedzinie nauk humanistycznych o specjalności językoznawstwo na podstawie pracy pt. Kategoria gramatyczna liczebników w ujęciu konfrontatywnym polsko-słowackim^[4]. W 2002 została profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Filologii Słowiańskiej Wydziału Filologicznego UJ^[4][2][1]. W IFS była od 1991 sekretarzem naukowym, od 1996 do 2002 wicedyrektorem, a w 1997 została kierownikiem Katedry Filologii Słowackiej^[3].

Od czasu powołania w 2001 Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Jana Grodka w Sanoku podjęła także pracę w Zakładzie Języka i Kultury Słowackiej tej uczelni, którym kierowała od 2001 do 2003^[3][1]. Została profesorem nadzwyczajnym sanockiej PWSZ^[4]. 17 czerwca 2003 wybrana na kadencję uzupełniającą do 31 sierpnia 2006, a 29 maja 2006 na następną kadencję od 1 września 2006^[2][3]. Funkcję rektora sprawowała do 2012^[3][5][6][7].

Zainteresowania naukowe i przedmioty badań morfologia (słowotwórstwo języka współczesnego, fleksja współczesna z uwzględnieniem elementów rozwoju historycznego, szczególnie dynamika rozwoju fleksyjnego w ujęciu polsko-słowackim), leksykologia z frazeologią, leksykografia, dialektologia (dialekty wschodniosłowackie i orawskie), rozwój językoznawstwa słowacystycznego w Polsce oraz historia słowacystyki, typologia i gramatyka konfrontatywna polsko-słowacka^[2][3]. Do 2006 autorka około 100 publikacji, w tym czterech monografii oraz wielu artykułów, rozpraw, recenzji^[3]. Współautorka dwutomowego Słownika słowacko-polskiego i Rozmówek słowacko-polskich^[2][3]. Członkini komisji naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Komisji Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, Komisji Słowianoznawstwa Oddziału Polskiej Akademii Nauk (w tej ostatniej od 1993 do 1996 była sekretarzem naukowym, a od 1996 do 2003 wiceprzewodniczącą)^[3][2][4]. Została członkinią Rady Funduszu Królowej Jadwigi w UJ^[2].

Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi^[3], w 2009 udekorowana Medalem Komisji Edukacji Narodowej^[8]. Otrzymała Medal Rektora Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie oraz nagrody Ministra Edukacji Narodowej i Sportu^[3].

• Denominalne derywaty czasownikowe o formantach prefiksalno-sufiksalnych w języku polskim i słowackim (studium kontrastywne) (1985)^[2]
• Kategoria gramatyczna liczebników w ujęciu konfrontatywnym polsko-słowackim (1994)^[2]
• Studia nad liczebnikiem (na materiale polskim i słowackim) (1995)
• Liczebniki na co dzień (1996, 2000)^[2]
• Słownika słowacko-polskiego (1998, współautorki: Z. Jurczak-Trojan, M. Papierz, E. Orwińska-Ruziczka)^[2]
• Rozmówki polsko-słowackie (2001, współautorka A. Krčová)^[2]
• Dynamika rozwoju fleksji nominalnej w ujęciu typologicznym słowacko-polskim (2003)^[2]