Han Wendi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Han Wendi
漢文帝
Ilustracja
Fragment anonimowego obrazu z czasów dynastii Song (960-1279) z wyimaginowanym przedstawieniem cesarza. Narodowe Muzeum Pałacowe w Tajpej
cesarz Chin
Okres

od 180 p.n.e.
do 157 p.n.e.

Poprzednik

Liu Hong

Następca

Han Jingdi

Dane biograficzne
Dynastia

Han

Data i miejsce urodzenia

202 p.n.e.
Chang’an

Data i miejsce śmierci

157 p.n.e.
Chang’an

Ojciec

Han Gaozu

Matka

Bo

Żona

Xiaowen

Dzieci

Han Jingdi

Han Wendi (漢文帝, ur. 202 p.n.e., zm. 157 p.n.e.) – cesarz chińskiej dynastii Han. Syn cesarza Gao, założyciela dynastii i jego konkubiny Bo. Po śmierci cesarzowej i wyeliminowaniu rodu Lü, został cesarzem (180 p.n.e.).

Cesarz Wen Di jest uznawany za jednego z najbardziej życzliwych i dobroczynnych cesarzy w historii Chin. W trakcie swojego panowania:

  • zniósł prawo umożliwiające aresztowanie i uwięzienie rodziny skazanego, poza przestępstwem zdrady;
  • wprowadził opiekę państwa nad biednymi i starszymi osobami – miesięczne racje pożywienia wydawane przez państwo;
  • wprowadził egzaminy na urzędników państwowych, umożliwiając tym samym awans społeczny. Pierwszy[1] egzamin odbył się w 165 p.n.e.;

Zmarł latem roku 157 p.n.e. Jego następcą został jego syn, Han Jingdi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Praca zbiorowa: Encyklopedia PWN - historia świata. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 470. ISBN 978-83-01-15086-0.