Hannelore Friedel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hannelore Friedel

Data urodzenia	25 stycznia 1948
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD Halowe mistrzostwa Europy srebro Wiedeń 1970 pchnięcie kulą Europejskie igrzyska juniorów złoto Odessa 1966 rzut dyskiem srebro Odessa 1966 pchnięcie kulą Uniwersjada srebro Turyn 1970 pchnięcie kulą

Hannelore Friedel (ur. 25 stycznia 1948^[1]) – niemiecka lekkoatletka, specjalistka pchnięcia kulą. W czasie swojej kariery startowała w barwach Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Zwyciężyła w rzucie dyskiem i zdobyła srebrny medal w pchnięciu kulą na europejskich igrzyskach juniorów w 1966 w Odessie^[2][3].

Zdobyła srebrny medal w pchnięciu kulą na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu, za Nadieżdą Cziżową ze Związku Radzieckiego, a przed swą koleżanką z reprezentacji NRD Maritą Lange^[4].

Zdobyła srebrny medal w tej konkurencji na letniej uniwersjadzie w 1970 w Turynie, przegrywając jedynie z Cziżową, a wyprzedzając swoją rodaczkę Ingeburg Friedrich^[5]. Zajęła 5. miejsce na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach^[6].

Była brązową medalistką mistrzostw NRD w pchnięciu kulą w 1968, 1970 i 1971^[7]. W hali była mistrzynią NRD w tej konkurencji w 1970 oraz wicemistrzynią w 1967, 1969 i 1971^[8].

Jej rekord życiowy w pchnięciu kulą wynosił 18,90 m. Został ustanowiony 5 sierpnia 1971 w Berlinie^[9].