Hans Boeckh-Behrens – Wikipedia, wolna encyklopedia
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1914–1945 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | dowódca: |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Hans Boeckh-Behrens (ur. 27 listopada 1898 w Wernigerode, zm. 13 lutego 1955 w Woikowo) – generał porucznik Wehrmachtu.
Boeckh-Behrens służył jako oficer w I wojnie światowej. Po wojnie wstąpił do Reichswehry i służył jako dowódca i oficer sztabowy w różnych jednostkach. Podczas II wojny światowej dowodził 32 Dywizją Piechoty[1].
Zmarł 13 lutego 1955 w obozie jenieckim Woikowo pod Moskwą.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Żelazny (1914)
- II klasa
- I Klasa
- Odznaka za Rany (1918)
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 (1942)
- Krzyż Niemiecki w złocie (1943)
- Krzyż Rycerski (1944)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Boeckh-Behrens, Hans Karl August. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2016-08-02]. (niem.).