Hans Hillen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hans Hillen
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Johannes Stefanus Joseph Hillen

Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1947
Haga

Minister obrony Holandii
Okres

od 14 października 2010
do 5 listopada 2012

Przynależność polityczna

Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny

Poprzednik

Eimert van Middelkoop

Następca

Jeanine Hennis-Plasschaert

Johannes Stefanus Joseph „Hans” Hillen (ur. 17 czerwca 1947 w Hadze[1]) – holenderski polityk, dziennikarz i urzędnik państwowy, parlamentarzysta, od 2010 do 2012 minister obrony.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1966–1967 kształcił się w szkole dziennikarskiej, a następnie do 1974 studiował socjologię na Uniwersytecie w Utrechcie[2]. Od 1969 do 1983 związany z redakcją publicznego nadawcy Nederlandse Omroep Stichting, pracował w redakcji sportowej, redaktor wiadomości zagranicznych i reporter politycznych. W międzyczasie, od 1972 do 1977, był zatrudniony jako nauczyciel w szkołach średnich w Hilversum i Bussum[1]. Publikował m.in. w tygodniku „Katholiek Nieuwsblad”[2].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego (CDA). W 1983 objął stanowisko dyrektora centrum informacyjnego ministerstwa finansów. W 1990 po raz pierwszy wybrany do Tweede Kamer, w niższej izbie Stanów Generalnych zasiadał do 2002. W latach 2003–2007 był przewodniczącym holenderskiej rady do spraw ubezpieczeń zdrowotnych (CVZ). Powrócił następnie do parlamentu jako członek Eerste Kamer – mandat senatora wykonywał do 2010. 14 października 2010 objął urząd ministra obrony w rządzie premiera Marka Ruttego[1][2]. Sprawował go do końca funkcjonowania tego gabinetu, tj. do 5 listopada 2012. W 2013 wybrany na przewodniczącego NRTO, powołanej przez prywatne instytucje rady do spraw szkoleń i edukacji[1].

Oficer Orderu Oranje-Nassau (2012)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Profil na stronie parlement.com. [dostęp 2016-09-07]. (niderl.).
  2. a b c Hans Hillen: Minister of Defence. government.nl, 14 października 2010. [dostęp 2016-09-07]. (ang.).
  3. Oud-bewindslieden krijgen lintje. telegraaf.nl, 7 grudnia 2012. [dostęp 2016-09-07]. (niderl.).