Harcerstwo Polskie na Ukrainie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Harcerstwo Polskie na Ukrainie
Ilustracja
Data powstania

1991

Założyciele

hm. Stefan Adamski

Liczebność

~300

Zasięg działalności

Ukraina

Siedziba

Lwów

Strona internetowa

Harcerstwo Polskie na Ukrainie (HPnU) – polska organizacja harcerska działająca na Ukrainie w miejscach zamieszkania mniejszości polskiej – Małopolsce Wschodniej, Podolu i Wołyniu. Są to między innymi miasta Lwów, Winnica, Równe, Kostopol i Zdołbunów.

HPnU współpracuje z Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej[1].

Historia i działalność

[edytuj | edytuj kod]

W roku w Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego (KIHAM) zrodziła się idea reaktywacji harcerstwa polskiego na Kresach, z myślą o kształceniu i wychowywaniu młodzieży polskiego pochodzenia w duchu polskiej tożsamości narodowej i religijnej. Instruktorzy harcerscy z Przemyśla przyjechali wówczas do Mościsk, z Opola do Drohobycza, a z Kluczborka i Opola do Lwowa. Najbardziej skuteczne okazały się działania we Lwowie. W dwóch polskich szkołach nr 10 i 24 organizowano zbiórki, rozpoczęło się wyłanianie zastępów i wyjazdy na pierwsze obozy harcerskie do Polski[2].

We Lwowie powstały trzy drużyny: Pierwsza lwowska męska drużyna „TROP” im. Andrzeja Małkowskiego, Trzecia lwowska żeńska drużyna „Kresowe Kwiaty” im. Olgi Małkowskiej oraz w szkole nr 24 drużyna „PTAKI”.

Dnia 12 maja 2007 roku na ulicy Kulparkowskiej 22 w Lwowie harcerze otrzymali własną siedzibę – Stanicę Harcerską[3]. Mieści się ona w piętrowym domu, wyremontowanym i urządzonym ze środków Senatu RP.

Stanica służy polskim harcerzom na Ukrainie, ale także gościnnie tym przybywającym z innych krajów, organizowane są tam m.in. kursy instruktorskie[4].

Po poszukiwaniach Harcerze z Hufca „Barć” samodzielnie odnaleźli szczątki 111 ofiar rzezi wołyńskiej, zapewniając im pochówek na cmentarzu w Mościskach[2].

Struktura Związku

[edytuj | edytuj kod]

W skład Harcerstwa Polskiego na Ukrainie na stan 2022 r. wchodzą[1]:

Hufiec „Wołyń”

  • 1 Kostopolska Drużyna Harcerska „Arka” im księdza Serafina Kaszuby
  • 7 Kostopolska Drużyna Harcerska „Świt”
  • 1 Rówieńska Drużyna Harcerska „Gwiazdozbiory”
  • 18 Zdołbunowska Drużyna Harcerska „Skała” biskupa Adolfa Piotra Szelążka
  • 29 Zdołbunowska Drużyna Harcerska „Horyzont” im. św. Teresy z Lisieux
  • 20 Zdołbunowska Drużyna Wędrowników „Kresy” im. hm. Stanisława Bąka
  • 1 Zdołbunowska Gromada Zuchowa „Leśni przyjaciele”

Hufiec „Barć”

  • 1 Lwowska Męska Drużyna Harcerzy „Trop” im. Andrzeja Małkowskiego
  • 3 Lwowska Drużyna Harcerek „Kresowa Łąka” im. Jurka Bitschana
  • 4 Próbna Lwowska Wędrownicza Drużyna Harcerek
  • 1 Lwowska Gromada Zuchowa „Małe Leśne Skrzaty”

Pozostałe Hufce:

  • 1 Winnicka Drużyna Harcerska „Orbis” im. bł. Piotra Jerzego Frassati
  • 79 Wędrownicza Drużyna Harcerzy „Astra” im. Leopolda Ungeheuera

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Adam Paczyna, Harcerstwo Polskie na Ukrainie obozuje w Bazie Harcerskiej ZHR w Ząbiu [online], Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej, 11 sierpnia 2022 [dostęp 2024-07-06] (pol.).
  2. a b Eugeniusz Sało, Jeżeli być Harcerzem – To tylko dobrym [online], Portal IDA, Fundacja „Pomoc Polakom na Wschodzie” im. Jana Olszewskiego, 18 marca 2019 [dostęp 2024-07-06] (pol.).
  3. Irena Masalska, Otwarcie Stanicy Harcerskiej we Lwowie [online], Mój Lwów, 25 maja 2007 [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  4. Nagroda Semper Fidelis 2019 - Stefan Adamski [online], Instytut Pamięci Narodowej (pol.).