Harfa (ujednoznacznienie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Instrumenty

Harfa − instrument strunowy szarpany (chordofon) w kształcie stylizowanego trójkąta, którego jeden bok stanowi rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe. Z niego wychodzi 46 lub 47 strun naciągniętych na drewniane kołki, tkwiące w górnej ramie.
Harfa birmańska, saung, saung-gauk, harfa birmańska) – łukowata harfa używana w tradycyjnej muzyce birmańskiej.
Harfa celtycka – historyczny instrument Irlandii i Szkocji.
Harfa chromatyczna
Harfa eolska lub Harfa Eola – instrument muzyczny składający się z prostokątnego pudła rezonansowego, ustawianego na wolnym powietrzu głównie w ogrodach lub parkach.
Harfa haczykowa – odmiana harfy znana w połowie XVII w. wynaleziona w Tyrolu.
Harfa koncertowa – odmiana harfy pedałowej.
Harfa laserowa – instrument muzyczny należący do grupy instrumentów elektrooptycznych.
Harfa paragwajska – historyczny instrument Paragwaju.
Harfa preparowana – metoda gry na harfie podobna w swej koncepcji do preparowanego fortepianu, w której różne przedmioty, takie jak np. kawałki papieru, są wplecione w struny aby zmienić brzmienie instrumentu.
Harfa szklana, anielskie organy lub verrilion – instrument muzyczny zbudowany z kieliszków, w którym dźwięk powstaje poprzez pocieranie zwilżoną opuszką palca rantu czarki.
Harfa walijska – historyczny instrument Walii.

Harfa birmańska – japoński film wojenny z 1956 r. w reżyserii Kona Ichikawy, na podstawie opowiadania Michio Takeyamy pod tym samym tytułem.
Harfa birmańska – japoński film wojenny z 1985 r. w reżyserii Kona Ichikawy, na podstawie opowiadania Michio Takeyamy pod tym samym tytułem.

Harfa Boża – publikacja wydana przez Towarzystwo Strażnica w 1921 r.
Harfa syjońska. Śpiewnik dla użytku misji wewnętrznej – polski śpiewnik luterański opracowany przez przedstawicieli Społeczności Chrześcijańskiej w Cieszynie.