Harnaś – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy zbójnickiego tytułu. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Harnaś Ondraszek na drzeworycie Władysława Skoczylasa

Harnaś – góralskie określenie herszta bandy, nadawane przywódcom karpackich zbójników, pochodzące z węgierskiego określenia hadnagy (porucznik, dowódca) za pośrednictwem języka słowackiego[1]. Słynnymi harnasiami byli m.in. Juraj Jánošík, Ondraszek, Tomáš Uhorčík (zob. tołhaj[2]).

Objaśnienia etymologicznego tego określenia dokonał Eugeniusz Słuszkiewicz na łamach czasopisma „Język Polski”[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ "tarsas-csavargo" kifejezesek : " harnas, batjar, kuruc, portasz, ferens, martahus, hajduk, tołhaj, opryszek, pandur" [w:] Magyar nyelvőr, Magyar Tudományos Akadémia. 1954. t. 78. s. 229.
  3. ↑ Jan Safarewicz. Eugeniusz Słuszkiewicz 6 XI 1901 – 28 VIII 1981. „Język Polski”. Nr 4/5, s. 242, 1982. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Harnaś&oldid=74724254”