Hastula – Wikipedia, wolna encyklopedia
Hastula – wyrostek między nibyogonkiem liściowym u arekowatych (palm) a blaszką liściową. Wykształca się najczęściej na liściach dłoniasto złożonych lub wachlarzowatych, brak go zupełnie lub jest słabo wykształcony na liściach pierzasto złożonych[1]. Występuje zwykle na stronie doosiowej (hastula adaxialis), rzadziej odosiowej (hastula abaxialis). Hastula doosiowa jest z reguły większa i bardziej zaostrzona[2][3]. Jest tworem podobnym do języczka liściowego[3]. Obecność hastuli, jej wielkość i kształt należy do cech diagnostycznych, użytecznych przy identyfikacji rodzajów i gatunków palm[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Andrew Henderson: Palms of Southern Asia. New York Botanical Garden, 2009, s. 21. ISBN 978-0-691-13449-9.
- ↑ Michal Hrabovský, Eva Zahradníková, Ján Kliment. Morfológia, taxonómia a menoslovie paliem (Arecaceae). „Bull. Slov. Bot. Spoločn.”. 41, 2, s. 141–158, 2019.
- ↑ a b R.M.T. Dahlgren, H.T. Clifford, P.F. Yeo: The Families of the Monocotyledons: Structure, Evolution, and Taxonomy. Springer Science & Business Media, 2012, s. 426. ISBN 978-3-642-61663-1.