Hawłowice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hawłowice
wieś
Ilustracja
Cerkiew z XVII w. i nagrobek bruśnieński w Hawłowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

jarosławski

Gmina

Pruchnik

Liczba ludności (2021)

458[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-560[3]

Tablice rejestracyjne

RJA

SIMC

0608032[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Hawłowice”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hawłowice”
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego
Mapa konturowa powiatu jarosławskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Hawłowice”
Położenie na mapie gminy Pruchnik
Mapa konturowa gminy Pruchnik, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Hawłowice”
Ziemia49°55′38″N 22°32′07″E/49,927222 22,535278[1]

Hawłowicewieś w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Pruchnik[4][5].

Integralne części wsi Hawłowice[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0608049 Hawłowice Dolne część wsi
0608055 Hawłowice Górne część wsi
1042414 Parcelacja Hawłowska część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Miejsce urodzenia polskiego duchownego, biskupa ełckiegoJerzego Mazura. Na przeł. XVI/XVII w. ośrodek działalności braci polskich.

  • Hawłowice
  • Hawłowice Dolne
    • zespół dworski, z I poł. XIX w. (nr rej.: A-182 z 6.01.1987)
    • park z I poł. XIX w. (nr rej.: 32-Zp z 28.02.1949)
  • Hawłowice Górne
    • Pozostałości wieży mieszkalno-obronnej z XVI wieku (zwanej lamusem lub zborem). We wnętrzu relikty dekoracji malarskiej z lat 1530-1576 z herbem Tarnawa[7]. Podłoga i parapety wyłożone ceglanymi płytami[7]. Budynek pierwotnie był zapewne dworem wieżowym o dwóch kondygnacjach nadziemnych, a komunikacja pionowa mogła odbywać się za pomocą zewnętrznych schodów z drewna. Obiekt posiada sklepione piwnice z zachowanymi otworami kominowymi i tamże zachował się kamienny, renesansowy portal. Budowę wieży przypisuje się Stanisławowi lub Piotrowi Broniewskiemu, który miał być właścicielem Hawłowic Górnych w latach 1583-1614. Budynek obniżono przypuszczalnie w XVIII wieku i zaczął pełnić funkcje gospodarcze. Wbrew obiegowej opinii obiekt nigdy nie był zbiorem ariańskim[8]. W 1940 roku zburzono przylegające do budynku aneksy, a w ich miejsce dobudowano absydę[8] W 2022 roku we wnętrzu umieszczono zrekonstruowany renesansowy piec (nr rej.: A-173 z 6.01.1987);
    • pozostałości dworu z około 1730 roku, przebudowanego w stylu klasycystycznym pomiędzy latami 1824-1852 z inicjatywy Edwarda Zakliki. Po 1956 roku częściowo zburzony. Pozostałości dworu zwrócono potomkom dawnych właścicieli w 2002 roku[8].
    • park z pocz. XIX w. (nr rej.: 21-Zp z 28.02.1949)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 40886
  2. Podsumowanie roku 2021. Stan ludności 31.12.2021 [dostęp 2022-01-26]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 349 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024. s. 23
  7. a b Piotr Lasek, Turris fortissima nomen Domini: murowane wieże mieszkalne w Królestwie Polskim od 1300 r. do połowy XVI w, Dysertacje doktorskie Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2013, ISBN 978-83-63877-42-2, OCLC 879709563 [dostęp 2024-08-13].
  8. a b c Lamus dworski w Hawłowicach Górnych | Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Przemyślu [online], www.wuozprzemysl.pl, 2 czerwca 2022 [dostęp 2024-08-14] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]