Henri Duparc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henri Duparc

Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1848 Paryż
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1933 Mont-de-Marsan
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
Multimedia w Wikimedia Commons

Eugène Marie Henri Fouques Duparc (ur. 21 stycznia 1848 w Paryżu, zm. 12 lutego 1933 w Mont-de-Marsan) – francuski kompozytor.

Edukację rozpoczął u jezuitów, w paryskim Collège de Vaugirard, gdzie nauczycielem gry na fortepianie był César Franck, jego ulubiony i jedyny wykładowca. Tworzył rzadko i niewiele prześladowany przez chorobę nerwową, stany depresyjne i postępującą ślepotę. Zasłynął głównie jako kompozytor pieśni zaliczanych do najwybitniejszych osiągnięć francuskiej liryki wokalnej^[1].

• Feuilles volantes (1869)

• Sonata na wiolonczelę i fortepian (1867)

• Aux étoiles, poemat symfoniczny (1874)
• Lénore, poemat symfoniczny (1875)

• 17 pieśni, między innymi: Au pays où se fait la guerre, La vie antérieure, La vague et la cloche, L'invitation au voyage, Le manoir de Rosemonde, Phidylé, Lamento, Sérénade Florentine, Soupir.

• Henri Duparc – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
• Henri Duparc w bazie AllMusic (ang.)
• Henri Duparc – nuty w bibliotece Polona