Henri Labrouste – Wikipedia, wolna encyklopedia
Henri Labrouste (ur. 11 maja 1801 w Paryżu, zm. 24 czerwca 1875 w Fontainebleau) – francuski architekt. W swoich projektach używał w bardzo nowatorski sposób elementów konstrukcyjnych z żeliwa[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia na École des Beaux-Arts[2], był uczniem Léona Vaudoyer i Louis-Hippolyte'a Lebas. W 1830 r. założył własną pracownię, która stała się wpływową kuźnią talentów[1].
Jego główne dzieła to:
- Bibliothèque Sainte-Geneviève, zbudowana w latach 1843–1850 w Paryżu
- Czytelnia przy Bibliothèque Nationale de France przy Rue Richelieu, Paryż, zbudowana w latach 1862–1868.
- seminarium w Rennes.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kompletna biografia (fr.)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana. T. 41-42. Warszawa: 1908-9, s. 797.
- ↑ S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna. T. IX. Warszawa: 1901, s. 109.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000123197166
- VIAF: 2505313
- ULAN: 500031319
- LCCN: n89611967
- GND: 118778366
- NDL: 001173479
- LIBRIS: tr58chpc02p3pm2
- BnF: 12127997d
- SUDOC: 02971513X
- SBN: PMIV002502
- NKC: js20130122003
- BNE: XX1716377
- NTA: 070630895
- BIBSYS: 4051241
- Open Library: OL4990781A
- PLWABN: 9810632611205606
- NUKAT: n2012264242, n2016143448
- J9U: 987007445086705171
- CANTIC: a11704019