Henrik Pontoppidan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henrik Pontoppidan

Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1857 Fredericia
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 1943 Ordrup
Narodowość	duńska
Epoka	krytyczny realizm
Ważne dzieła
Ziemia obiecana
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie literatury

Henrik Pontoppidan (ur. 24 lipca 1857 we Fredericii, zm. 21 sierpnia 1943 w Ordrup koło Kopenhagi) – duński pisarz, felietonista, przedstawiciel realizmu krytycznego^[1].

W swoim pisarstwie koncentrował się na losach biedoty chłopskiej i stawiał filozoficzne pytania o sens bytu i granice poznania.

W roku 1917 otrzymał literacką Nagrodę Nobla za realistyczny opis bogatej duńskiej codzienności na przełomie wieków XIX i XX.

Do najważniejszych powieści Pontoppidana należą Det forjættede land („Ziemia obiecana”, 1891–1895), epicki, lekko autobiograficzny Lykke-Per („W czepku urodzony”, 1898–1904) oraz De dødes rige („Królestwo umarłych”, 1912–1916).

• Henrik Pontoppidan: Daremne poszukiwanie rozstrzygnięć finalnych. W: Witold Nawrocki: Klasycy i współcześni: Szkice o prozie skandynawskiej XIX i XX wieku. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1980, s. 212–217. ISBN 83-210-0090-8.

• Portal poświęcony pisarzowi
• Henrik Pontoppidan – dzieła w bibliotece Polona