Henryk II Żelazny – Wikipedia, wolna encyklopedia
Landgraf Hesji | |
Okres | od 1328 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | Adelajda z Ravensburga |
Żona | Elżbieta |
Dzieci | Otto Młodszy |
Henryk II (niem. Heinrich II. der Eiserne; ur. 1299, zm. 1376) zwany Żelaznym, był landgrafem Hesji w latach 1328–1376.
Henryk był synem Ottona I i Adelajdy z Ravensburga. Ze swoją żoną Elżbietą, córką Fryderyka I Dzielnego, margrabiego Miśni i landgrafa Turyngii, miał troje dzieci:
- Ottona Młodszego (1322–1366)
- Adelajdę Heską (1323/1324–1370) późniejszą żonę Kazimierza III Wielkiego
- Elżbietę, późniejszą żona Ernesta (księcia Brunszwiku-Getyngi)
Po śmierci jedynego syna, Ottona Młodszego, Henryk Żelazny ustanowił następcą swojego bratanka, Hermana. W 1376 podniósł go do godności współrządcy. Tej decyzji sprzeciwił się Otto z Brunszwiku-Getyngi, po kądzieli wnuk Henryka. Aby pokryć koszt wojny z Ottonem, Henryk nałożył podatek na wszystkie importowane towary.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Kontrola autorytatywna (osoba):