Henryk Jaroszek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Jaroszek

Data i miejsce urodzenia	1 października 1926 Kajetanów
Data śmierci	14 czerwca 2015
Wiceminister Spraw Zagranicznych
Okres	od 1982 do 1991
Odznaczenia

Henryk Jaroszek (ur. 1 października 1926 w Kajetanowie^[1], zm. 14 czerwca 2015^[2]) – polski dyplomata, działacz państwowy, w latach 1982–1991 wiceminister spraw zagranicznych.

W czasie II wojny światowej działał w latach 1942–1944 w konspiracji w ramach oddziałów partyzanckich Batalionów Chłopskich (BCh) na Kielecczyźnie^[2]. Po wojnie ukończył studia z zakresu prawa międzynarodowego w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie^[1]. W latach 1947–1991 był pracownikiem służby dyplomatycznej PRL, m.in. attaché i II sekretarzem ambasady w Londynie (1951–1954), I sekretarzem ambasady w Nowym Delhi (1954–1955), radcą ambasady w Waszyngtonie (1955–1958), ambasadorem w Iraku (1959–1962), stałym przedstawicielem PRL przy Biurze Narodów Zjednoczonych w Genewie (1965–1969), stałym przedstawicielem PRL przy ONZ, w Nowym Jorku (1975–1980), podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1982–1991)^[2]. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A3 tuje-1-45)^[3].

• Order Odrodzenia Polski III kl.^[2],
• Order Sztandaru Pracy I kl.^[2],
• Krzyż Partyzancki^[2],
• Krzyż Batalionów Chłopskich^[2],
• Medal Zwycięstwa i Wolności^[2],
• Odznaka Grunwaldzka^[2],
• Odznaka Weteranów Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny^[2],
• Dyplom ONZ "W Służbie Pokoju"^[2].