Henryk Majcherek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Majcherek (ur. 22 listopada 1934 w Bydgoszczy, zm. 30 września 2021 w Bydgoszczy^[1]) – polski aktor

Po maturze w III Liceum Ogólnokształcącym w Bydgoszczy (1952) ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWSTiF w Łodzi (1961)^[2]. Występował w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1961-1964), Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie – Słupsku (1964-1967), Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1967-1972, 1977-1978), Teatrze Dramatycznym w Szczecinie (1972-1975) i Teatrze Starym w Krakowie (1978-1991)^[3]. W latach 1975-1976 był wicedyrektorem, a w latach 1990-1991 dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Dramatycznego w Elblągu, w którym występował także jako aktor. Współpracował także z Teatrem Polskim w Bielsku-Białej (1997) i Teatrem im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu (1999-2000)^[4].

Artysta zajmował się ponadto pisaniem wierszy (na jego koncie pojawiło się 8 tomików), felietonów, a nawet scenariuszów filmowych. Oprócz tego Henryk Majcherek malował, a jego prace pojawiały się na wystawach zbiorowych i indywidualnych^[1].

Pochowany na Cmentarzu św. Trójcy w Bydgoszczy^[5].

• 1980: Królowa Bona
• 1980: Z biegiem lat, z biegiem dni…
• 1983–2005: Sensacje XX wieku
• 1983: Nie było słońca tej wiosny – Surma
• 1984: Przeklęte oko proroka – wójt Tarnowa
• 1988: Oskarżony
• 1988: Dekalog X – prezes filatelistów
• 1998: L.J.K. (Ludwik Jerzy Kern)
• 2007: Generał polskich nadziei... Władysław Anders 1892–1970 – Winston Churchill

• Henryk Majcherek w bazie IMDb (ang.)
• Henryk Majcherek w bazie Filmweb
• Henryk Majcherek w bazie filmpolski.pl
• Henryk Majcherek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .