Henryk Pobożny (Saksonia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Pobożny
Ilustracja
Henryk Pobożny, portret pędzla Lucasa Cranacha starszego
Wizerunek herbu
książę Saksonii
Okres

od 17 kwietnia 1539
do 18 sierpnia 1541

Dane biograficzne
Dynastia

Wettynowie

Data i miejsce urodzenia

16 marca 1473
Drezno

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 1541
Drezno

Ojciec

Albrecht Odważny

Matka

Sydonia z Podiebradów

Żona

Katarzyna Meklemburg

Dzieci

Sybilla,
Emilia,
Sidonia,
Maurycy,
Seweryn,
August

Henryk Pobożny, portret pędzla Lucasa Cranacha starszego
Henryk Pobożny z żoną, portret pędzla Lucasa Cranacha starszego

Henryk Pobożny, niem. Heinrich der Fromme (ur. 16 marca 1473 r. w Dreźnie, zm. 18 sierpnia 1541 r. tamże) – od 1539 r. książę saski (w części Saksonii obejmującej Marchię Miśnieńską), z dynastii Wettynów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Henryk Pobożny był młodszym synem księcia saskiego Albrechta Odważnego (założyciela albertyńskiej linii dynastii Wettinów, od podziału z 1485 r. władcy części Saksonii) i Sydonii – córki króla czeskiego Jerzego z Podiebradów. W 1498 r. odbył podróż do Ziemi Świętej, później udał się też do Santiago de Compostela. Po śmierci ojca w 1500 r. na mocy jego postanowień z 1499 r. został jego dziedzicem we Fryzji, którą ojciec otrzymał od cesarza Maksymiliana I Habsburga w 1498 r. (jego starszy brat Jerzy Brodaty odziedziczył saskie posiadłości ojca). Ponieważ Henryk, nieposiadający odpowiednich środków, nie był w stanie utrzymać władzy we Fryzji z uwagi na wciąż trwające tam powstanie, w 1505 r. oddał Fryzję starszemu bratu w zamian za regiony Freibergu i Wolkensteinu oraz dożywotnią coroczną pensję. Odtąd przebywał głównie we Freibergu, na uboczu wielkiej polityki, gdzie m.in. gromadził kolekcję broni palnej.

W przeciwieństwie do swego starszego brata Jerzego, który pozostawał gorliwym stronnikiem Kościoła katolickiego Henryk sprzyjał reformacji – zezwolił swoim poddanym na przechodzenie na luteranizm, a w 1537 r. sam dokonał konwersji na to wyznanie i przystąpił do protestanckiego związku szmalkaldzkiego. Gdy w 1539 r. Jerzy zmarł, nie pozostawiając po sobie żadnego syna (wszyscy zmarli jeszcze przed śmiercią ojca), Henryk odziedziczył księstwo saskie, mimo starań brata, by zapewnić następstwo tronu katolickiemu księciu. Po objęciu władzy, Henryk ustanowił luteranizm religią państwową. Jednak dwuletnie panowanie w Saksonii książę uważał za rozczarowanie i większość tego czasu spędził we Freibergu.

Potomkowie

[edytuj | edytuj kod]

6 lipca 1512 r. Henryk poślubił we Freibergu Katarzynę, córkę księcia Meklemburgii-Schwerin Magnusa II. Mieli sześcioro dzieci:

Przodkowie

[edytuj | edytuj kod]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk I Kłótnik
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk II Łagodny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Katarzyny z Brunszwiku-Lüneburga
 
 
 
 
 
 
 
Albrecht Odważny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ernest Żelazny
 
 
 
 
 
 
 
Małgorzata
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Cymbarka mazowiecka
 
 
 
 
 
 
 
Henryk Pobożny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wiktoryn z Podiebradów
 
 
 
 
 
 
 
Jerzy z Podiebradów
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anna z Vartenberka
 
 
 
 
 
 
 
Sydonia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Smil Holický ze Šternberka
 
 
 
 
 
 
 
Kunegunda ze Šternberka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Barbara z Pardubic
 
 
 
 
 
 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Elisabeth Werl: Heinrich der Fromme. W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 391–393. [dostęp 2010-01-13]. (niem.).
  • Heinrich Theodor Flathe: Heinrich der Fromme. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 11. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1880, s. 601–602. [dostęp 2010-01-13]. (niem.).