Henryk Rebuschini – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiony
Henryk Rebuschini MI

Enrico Rebuschini

Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1860 Gravedona
Data i miejsce śmierci	10 maja 1938 Cremona
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	4 maja 1997 przez Jana Pawła II
Wspomnienie	10 maja

Henryk Rebuschini, właśc. Enrico Rebuschini (ur. 28 kwietnia 1860 w Gravedona, zm. 10 maja 1938 w Cremona) – włoski kamilianin (MI, OCR), błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Mając 24 lata wstąpił do seminarium duchownego, a w 1887 roku w wieku 27 lat rozpoczął nowicjat w Zakonie Kleryków Regularnych Posługujących Chorym. Dwa lata później otrzymał święcenia kapłańskie. Potem został wysłany do szpitala w Weronie poświęcając się chorym.

W dniu 23 kwietnia 1938 roku odprawił ostatnią mszę. Zmarł kilka dni później na zapalenie płuc mając 78 lat w opinii świętości.

Henryk Rebuschini został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w dniu 4 maja 1997 roku razem z Zefirynem Giménezem Malla, Kajetanem Catanoso, Florentynem Asensio Barroso i Marią Guyart-Martin^[1].

• beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

• Błogosławieni Naśladowcy Św. Kamila de Lellis - Głos św. Jana Chrzciciela
• Bł. Henryk Rebuschini na opoka.org.pl